چکیده:
مقدمه: بیماری کووید-19 به عنوان یک بیماری ناتوان کننده، به عنوان ششمین بحران سلامت عمومی اعلام شده است. این بیماری علاوه بر پتانسیل کشنده بودن و عوارض جسمانی، پیامدهای روانی متعددی نیز دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی پیامدهای روانشناختی ناشی از اپیدمی کروناویروس در بین دانشجویان بود. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل 801 نفر از دانشجویان سراسر کشور در سال 1399 بود که به صورت آنلاین به پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی (DASS-21)، پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر، پرسشنامه اضطراب ناشی از کروناویروس و اطلاعات جمعیت شناختی پاسخ دادند. از آزمون مجذور خی، آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس برای تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که میانگین اضطراب کروناویروس آزمودنیها برابر با 77/ 13، میانگین اضطراب برابر با 83/ 6، میانگین تنیدگی برابر با 68/ 6، میانگین اضطراب فراگیر برابر با 85/ 4 و میانگین افسردگی برابر با 54/ 5 بود. نتایج آزمون t و آنووا نیز بیانگر آن بود افرادی که سابقه بیماری کرونا داشتند، در مقایسه با افرادی که این بیماری را نداشتند، اضطراب کرونا بیشتری داشتند؛ همچنین در افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها بیماری کرونا داشته، اضطراب کروناویروس بیشتری مشاهده شد؛ افزون بر این، افرادی که با دوستان زندگی میکردند، اضطراب کروناویروس بیشتری داشتند (001/ 0p <). بحث و نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان میدهد که بیماری کویید-19 مشکلات روانشناختی زیادی برای افراد بوجود آورده است که این مشکلات در افرادی که خود یا یک نفر از نزدیکانش مبتلا به کروناویروس شده است و با دوستان زندگی میکنند، بیشتر است.
Background: COVID-19 as an infectious disease has been declared as the sixth public health emergency of international concern. The disease caused not only the risk of death from the virus rapid spread but also severe psychological consequences. The aim of current study is investigating the psychological impact of coronavirus epidemic among college students. Method: the study is a descriptive correlational study. The study conducted in summer 2020 and total sample of 801 participants recruited from universities all over Iran answered online questioners of Depression anxiety stress scale-21 (DASS-21), Generalized anxiety disorder scale-7 (GAD-7), coronavirus anxiety scale, and demographic informations.to analyze the data chi square, independent T, and variance analysis were used. Results: The results showed that the mean coronavirus anxiety was 13.77, the mean of anxiety was 6.83, the mean of stress was 6.68, also, the mean of generalized anxiety was 4.85 and finally the mean of depression was equal to 5.54. The results also showed that general anxiety and generalized anxiety were able to predict coronavirus anxiety among study participants.. also results of T test and ANOVA revealed that individuals who had a contact history with virus or one of their family members was Moreover, participants who lived with friends experienced more anxiety symptoms (p < 0.001). Discussion and conclusion: the findings of the present study showed that the COVID-19 caused public, psychological problems which are more severe in individuals who had a history or contact (through their family) with coronavirus or lived with their friends.
خلاصه ماشینی:
World Health Organization )WHO( زیادی در رابطه با بیماری های همه گیر می تواند بر سلامت روان افراد تأثیر منفی بگذارد که از جمله آن می توان به ابهامات و پرسش های افراد در رابطه با این بیماری که هیچ پاسخ قطعی ندارد (برای مثال چه زمانی این بیماری به پایان می رسد، یا چه روش های درمانی برای آن وجود دارد)، قرار گرفتن مداوم افراد در معرض اطلاعات مرتبط با این یماری و پیامدهای آن ، کاهش روابط اجتماعی افراد به دلیل جلوگیری از شیوع بیشتر بیماری و توصیه ها و ممنوعیت هایی مانند ماندن در خانه ، اشاره کرد (٢٠٢٠ Torales).
از آنجایی که به دنبال شیوع بیماری کووید-١٩، تعطیلی دانشگاه ها و مراکز آموزشی اولین اقدام در راستای جلوگیری از شیوع بیماری بود (شهیاد و محمدی، ١٣٩٩) و از آنجایی که دانشجویان به عنوان یکی از گروه های آسیب پذیر تلقی میگردند (٢٠٢٠ Du &Zhai )، از این رو، در مطالعه حاضر به بررسی آثار کووید-١٩ بر سلامت روان دانشجویان تمرکز شده است .
با توجه به جمعیت زیاد جامعه مورد بررسی و همچنین منطبق با فرمول های آماری که بیشترین حجم نمونه برای جوامع بالای صد هزار نفر را تعداد حداقل ٣٤٨ نفر ذکر کرده اند ) Krejcie ١٩٧٠ Morgan &(ˬ در این پژوهش بخاطر تعمیم پذیری بیشتر، حجم نمونه همه ٨٠١ نفری بود که پرسشنامه ها را تکمیل کرده بودند.