چکیده:
خوشههای کشاورزی از تشکل های نوین کشاورزی هستند که می توانند در توسعه روستایی تأثیر مهمی داشته باشند. مقاله حاضر عوامل مؤثر بر توسعه روستایی بهویژه نقش خوشه های کشاورزی شهرستان گناباد را بررسی نموده است. برای دستیابی به این هدف از شاخص اسکالوگرام، شاخص موقعیت مکانی و روش حداقل مربعات جزئی استفاده شده است. نتایج شاخص توسعه نشاندهنده آن است که روستاهای دهستان حومه که در اطراف شهر گناباد قرار دارند، توسعهیافته، روستاهای دهستان های پسکلوت و زیبد، نسبتاً توسعهیافته و روستاهای دهستان کاخک در طبقه توسعه نیافته قرار گرفتند. همچنین بر اساس نتایج شاخص ضریب مکانی سه محصول پسته، زعفران و جو برای تشکیل خوشه انتخاب شدند. سپس برای تعیین عوامل مؤثر بر توسعه روستایی در مناطق مورد مطالعه از روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد و نتایج این بخش نشان داد که تشکیل این خوشه ها بر فرایند توسعه روستایی منطقه مؤثر است. بنابراین پیشنهاد می شود با تشکیل خوشه پسته در بخش مرکزی و خوشه زعفران در بخش کاخک به بهبود وضعیت توسعه روستایی بهویژه در روستاهای توسعه نیافته کمک شود.
Agricultural clusters are one of the new agricultural organizations that can have an important impact on rural development. The present article examines the factors affecting rural development, especially the role of agricultural clusters in Gonabad. To achieve this goal, the scalogram index, location index and partial least squares method have been used. The results of the development index show that the villages of the suburbs around the city of Gonabad are developed, the villages of Paskloot and Zibad are relatively developed and the villages of Kakhk are in the undeveloped category. Also, based on the results of spatial coefficient index, three products of pistachio, saffron and barley were selected to form clusters. Then, to determine the factors affecting rural development in the study areas, the partial least squares method was used and the results of this section showed that the formation of these clusters is effective on the rural development process in the region; Therefore, it is suggested that by forming pistachio clusters in Paskloot and saffron in Kakhk rural district, by improving the economic performance index and cluster index to help improve the rural development situation, especially in underdeveloped villages.
خلاصه ماشینی:
سپس براي تعيين عوامل مؤثر بر توسعه روستايي در مناطق مورد مطالعه از روش حداقل مربعات جزئي استفاده شد و نتايج اين بخش نشان داد که تشکيل اين خوشه ها بر فرايند توسعه روستايي منطقه مؤثر است .
شفيعي ثابت و سادات ميرواحدي (٢٠١٩ ,Shafiei Sabet and Sadat Mirvahedi) براي تعيين ارتباط بين متغيرها با استفاده از روش معادلات ساختاري، ناکارآمد بودن رويکرد برنامه ريزيهاي موجود در ارتقاي شاخص هاي توانمندسازي در توسعه پايدار روستايي را نشان دادند.
(2015; Rosenfeld, 1997; Herliana, 2015; Humphrey and Schmitz, 1998 هم افزايي کسب و کارهاي کوچک و متوسط در غالب سياست خوشه بندي رويکرد مناسبي براي توسعه و پيشبرد رشد اقتصادي در بخش کشاورزي و مناطق روستايي است .
روش تحقيق در اين مطالعه براي مشخص نمودن نقش خوشه هاي کشاورزي بر توسعه روستايي لازم است تا شاخص هاي توسعه روستايي و نحوه تأثير خوشه ها مورد بررسي قرار گيرد.
Henseler et al (به تصویر صفحه رجوع شود) مطالعات زيادي پيرامون عوامل مؤثر بر توسعه به ويژه در توسعه روستايي با استفاده از روش حداقل مربعات جزئي انجام شده است (,Hulland ;٢٠١٦ ,Rigdon ;٢٠١٧ ,.
بنابراين براي دستيابي به هدف مطالعه ، در اين قسمت به کمک روش PLS متغيرهاي مؤثر بر توسعه روستايي مورد بررسي قرار گرفت و از بين بيش از ١٠٠ متغير مشاهده پذير به دست آمده از اطلاعات منطقه و بهره برداران ، ٢١ متغير انتخاب و در غالب ٥ متغير پنهان 2 شاخص توسعه ، شاخص خوشه ، شاخص عملکرد اقتصادي، شاخص نسبي روستايي (IRR)، شاخص شرکت ها و منابع طبيعي مورد بررسي قرار گرفتند.