چکیده:
زمینه و هدف: از آنجاییکه مفهوم سلامت اجتماعی هم در حوزه علمی و هم در حوزه سیاستگذاری اجتماعی به کار میرود، این پژوهش تلاش کرده است آنچه که از این مفهوم مراد میشود را به تصویر کشد. روش: این مطالعه یک مطالعه مروری نظاممند است. تمامی مقالاتی که در بانک اطلاعاتی جهاد دانشگاهی (SID) تا بهمن 1397 منتشر شدهاند را با استفاده از دستورالعمل پریزما (PRISMA) بررسی و پس از غربالگری، مقالات را از منظر بنیانهای نظری مقاله، ویژگیهای روششناختی و حوزه علمی مطالعه و تجزیهوتحلیل کرده است. یافتهها: مفهوم سلامت اجتماعی هم در پژوهشهای علوم اجتماعی و هم درپژوهشهای حوزه سلامت، مورد توجه واقع شده است. عموم پژوهشها تحلیلیاند و صرفاً 5/17 درصد به صورت توصیفی انجام شدهاند. به لحاظ روششناختی تنها 57/43 درصد از پژوهشها تعریفی در خصوص سلامت اجتماعی ارایه نکردهاند یا اینکه تناسبی بین تعریفشان و آنچه را که سنجش کردهاند وجود ندارد. به لحاظ نظری بیش از 55 درصد ازپژوهشها مبتنی بر نظریه کییز هستند. از نظر مفهومی سلامت اجتماعی در معناهای متفاوتی تعریف شده است. برای دو مفهوم Social health و Social well-being معادل فارسی سلامت اجتماعی در نظر گرفته شده است. نتیجهگیری: در کل با نوعی عدم اجماع مفهومی و نظری در حوزه مطالعات سلامت اجتماعی روبهرو هستیم و توافق چندانی بین پژوهشگران این حوزه وجود ندارد. گذشته از آن به دلیل نوع نمونهگیری و جامعه آماری مطالعات انجام شده، نمیتوان تصویری از وضعیت سلامت اجتماعی در ایران ارایه داد.
Background: Since the concept of social health is used by scientifice community and policy makers, this research has tried to show the meaning of social health in Iranian studies.
Methods: This study is a systematic review study reviews all articles published in the SID database up to February 2019 using the PRISM guideline (PRISM) .After screening, papers analyzes according to methodological features, theoretical bases and it's scientific field of study.
Results: Both social sciences and health researchers studied social health. Only 17.5% of articles are descriptive studies. 43.57% of the articles did not define social health or there was any consistency between their definitions of social health and what was measured. Theoretically, more than 55% was based on Keyes's theory. Conceptually, social health defied in different way and social health and social well-being have been used interchangeably.
Conclusion: In general, there is not an acceptable consensus about social health concept in social health studies in Iran. Moreover, due to the method of sampling and the statistical population of the studies, this study cannot present a picture of the social health situation in Iran.