چکیده:
شهر یاسوج مثل دیگر شهرهای کشور دارای مسکن مهر است و عدم توانایی حومهها و محلات شهری در ایجاد و شکل گیری
فضاهای اجتماعی برای ساکنان خود مسبب ایزوله شدن افراد و خانوادهها شده است. شهروندان همدیگر را فقط در پیاده روها
می بینند در حالی که نسبت به گذشته روابط چهره به چهره و دورهمی کاهش یافته و فعالیتها و کنش های متقابل
اجتماعی از زندگی حذف شده است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثر گذاری معیارها و شاخص های تعاملات اجتماعی بر
ساکنان مسکن مهر در دستور کار قرار گرفته است. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و از حیث روش تحلیلی-توصیفی است.
روش گردآوری اطلاعات و داده های اولیه به صورت کتابخانه ای- اسنادی (بررسی مقالات، پایان نامهها، اسناد فرادستی و...) است.
بر اساس فرمول کوکران ٣٨٣ به دست آمد که از بین جامعه دانشگاهی ٣٠ نفر و از بین ساکنان بومی ٥٠ نفر به صورت تصادفی
ساده مورد پرسش قرار گرفت. برای تبدیل ابعاد کیفی موضوع به داده های کمی از طیف سنجش لیکرت و برای سنجش روایی
تحقیق از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. روایی و پایایی پرسشنامه ٩٤٠. به دست آمده است که همبستگی دیدگاه
نمونه آماری را نشان می دهد. درنهایت، نتایج پرسشنامه با فن دیمتل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می
دهد به دلیل جامعیت و قابلیت دسترسی برای همه می توانند برقرار کننده عدالت اجتماعی باشند و فعال نمودن این فضاها
برای جذب اقشار مختلف جامعه موجب هم بستگی، پیوند اجتماعی و هم چنین ایجاد مکانی برای تولید و تکثیر فرهنگ
می گردد. لذا توجه به کیفیت کالبدی و عملکردی چنین فضاهایی در جهت افزایش تعاملات جمعی و هم چنین تعریف و خلق
رویدادهای مختلف فرهنگی و اجتماعی از سوی طراحان در فضاهای عمومی می تواند به القای حس تعلق خاطر و ایجاد
خاطرات جمعی مشترک و بازیابی هویت جمعی شهروند در شهر کمک کند.
خلاصه ماشینی:
اثرگذاري شاخص هاي تعاملات اجتماعي بر ساکنان مسکن مهر (مطالعه موردي: شهر ياسوج ) باقر باقرپور١ ٢، آمنه رخش ماه ٣ ، مجيد محمدي ١ کارشناسي ارشد عمران گرايش سازه (مدير بخش شهرسازي) ٢ کارشناسي ارشد معماري گرايش معماري (معاونت شهرسازي) ٣ دانشجوي دکتراي شهرسازي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد اهواز، اهواز، ايران چکيده شهر ياسوج مثل ديگر شهرهاي کشور داراي مسکن مهر است و عدم توانايي حومه ها و محلات شهري در ايجاد و شکل گيري فضاهاي اجتماعي براي ساکنان خود مسبب ايزوله شدن افراد و خانواده ها شده است .
پيشينه تحقيق رحيمي نژاد و همکاران ، (١٣٩٧)، در مقاله اي با عنوان بررسي نقش عناصر تجمع پذير در تعاملات اجتماعي محله هاي سنتي، روش تحقيق به صورت توصيفي - تحليلي است و نتايج تحقيق حکايت از آن دارد که نقش عناصر تجمع پذير محله هاي سنتي در فضاهاي عمومي شهري ، سبب ايجاد در تعاملات اجتماعي شده است به گونه اي که اين عناصر در محله هاي سنتي ، نقش فعاليت و رويدادهاي مکان ، خاطرات جمعي و...
البته تعاريف ديگري نيز براي تعاملات اجتماعي وجود دارد به عنوان نمونه ، تعامل اجتماعي و برقراري ارتباط مي تواند يک موضوع فيزيکي، يک نگاه ، يک مکالمه و ارتباط بين افراد باشد که خود مستلزم تعريف رويدادها و فعاليت هاي متناسب و درنتيجه نقش پذيري مردم در فضا و عضويت آنها در گروه ها و شبکه هاي اجتماعي است .