چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی اثـر یک جلسه فعالیت ورزشی با شدت بالا و پایین بر تغییرات غلظت پپتید YY3-36 (PYY3-36) در زنان دارای اضافهوزن و وزن نرمال غیرفعال بود. مطالعه حاضر از نوع پژوهشهای کاربـردی است که به روش نیمه تجربی انجام گرفت. زنان با وزن نرمال (شاخص توده بدنی بین 18 تا 9/24 کیلوگرم بر مترمربع) و دارای اضافهوزن (شاخص توده بدنی بین 25 تا 9/29 کیلوگرم بر مترمربع) غیرفعال ساکن در شهر ایلام جامعهی آماری را تشکیل دادند. ده زن با وزن نرمال غیرفعال و 12 نفر از زنان دارای اضافهوزن غیرفعال در دامنهی سنی 17- 35 سال نمونههای پژوهش را تشکیل دادند. پروتکل ورزشی با شدت بالا به صورت 5 ست 4 دقیقهای رکابزدن روی دوچرخه کارسنج با شدت 90 درصد ضربان قلب بیشینه و فعالیت ورزشی با شدت پایین به صورت 40 دقیقه رکابزدن پیوسته روی دوچرخه کارسنج با شدت 50 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا گردید. نمونههای خون پیش، بلافاصله و یک ساعت پس از هر دو پروتکل ورزشی برای اندازهگیری غلظت PYY3-36 جمعآوری شد. نتایج نشان داد که، غلظت PYY3-36 پلاسمایی در هردو گروه دارای اضافهوزن و نرمال بلافاصله پس از فعالیت ورزشی با شدت بالا نسبت به قبل از آن به طور معناداری افزایش و یک ساعت پس از فعالیت به سطح پایه (پیشآزمون) بازگشت. درحالیکه، غلظت PYY3-36 پلاسمایی پس از فعالیت ورزشی با شدت پایین در هردو گروه دارای اضافهوزن و وزن نرمال تغییر معناداری نداشت. همچنین، بین آثار فعالیت ورزشی با شدت بالا و پایین، بر غلظت PYY3-36 پلاسمایی در هردو گروه دارای اضافهوزن و وزن نرمال تفاوت معناداری دیده نشد. نتایج این پژوهش بیانگر اثر شدت فعالیت ورزشی بر غلظت PYY3-36 پلاسمایی بود، ولی ترکیب بدنی اثری بر پاسخ PYY3-36 پلاسمایی به فعالیت ورزشی نداشت. این یافتهها میتواند مناسب افراد دارای اضافه وزن و چاق باشد که با اجرای فعالیت ورزشی با شدت بالا انرژی دریافتی و اشتهای خود را کاهش دهند تا به هدف خود که کاهش توده بدنی است نائل شوند.