چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری متمرکز بر تروما بر علائم سوگ و مشکلهای رفتاری کودکان سوگوار انجام شد. روش پژوهشی حاضر طرح آزمایشی تکموردی، از نوع طرحهای خط پایه چندگانۀ ناهمزمان بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کودکان سوگوار شهر کرج بود که در طول شش ماه گذشته پدر یا مادر خود را از دست داده بودند. اجرای پژوهش از بهمن 1399 تا اردیبهشت 1400 به طول انجامید. نمونۀ پژوهش شامل 3 کودک 10 تا 11 ساله بود که با روش نمونهگیری هدفمند براساس ملاکهای ورود به پژوهش انتخاب شدند. گروه آزمایش درمان شناختی-رفتاری متمرکز بر تروما را طی دو و نیم ماه در 10 جلسۀ 75 دقیقهای دریافت کردند. پرسشنامههای استفادهشده در این پژوهش شامل پرسشنامۀ سوگ کودکان (CQQ) و سیاهۀ رفتاری کودکان (CBCL) بود. دادهها با نرمافزار SPSS-22 و براساس فرمول به روشهای ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان میدهد در متغیر سوگ میزان بهبودی اول تا سوم 34، 53/ 27 و 29 و مقدار شاخص پایا بهترتیب 18/ 3، 56/ 3 و 14/ 3 محاسبه شد. در متغیر مشکلهای رفتاری دروننمود میزان بهبودی برای آزمودنیهای اول تا سوم بهترتیب 66/ 46، 50/ 31، 02/ 38 و مقدار شاخص تغییر پایا 14/ 2، 96/ 2 و 07/ 2 محاسبه شد. همچنین در متغیر مشکلهای رفتاری بروننمود میزان بهبودی برای آزمودنیهای اول تا سوم بهترتیب 95/ 45، 82/ 40، 98/ 46 و مقدار شاخص تغییر پایا 34/ 2، 02/ 2 و 98/ 1 محاسبه شد. مقدار شاخص تغییر پایا پس از درمان برای هر سه آزمودنی در هر سه متغیر بالاتر از ارزش Z یعنی 96/ 1 بود. براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت درمان شناختی-رفتاری میتواند روشی کارآمد برای کاهش سوگواری و مشکلهای رفتاری کودکان سوگوار باشد.
The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of trauma-focused cognitive-behavioral therapy on the bereavement symptoms and behavioral problems of grieving children. In this investigation, a single-case experimental design with incongruent multiple baseline designs was used. The statistical population of the present research was comprised of bereaved children in the city of Karaj who have lost a parent within the past six months. The investigation was conducted between January and May of 2021. The research sample consisted of three minors aged 10 to 11 who were selected using a method of purposive sampling based on the inclusion criteria. During two and a half months, the experimental group received ten 75-minute sessions of trauma-focused cognitive-behavioral therapy. This study utilized the Children’s Grief Questionnaire (CGQ) and the Child Cehavior Checklist (CBCL) as questionnaires. The study’s data were analyzed using the statistical software SPSS-22, visual representation, the dynamic change index, and the improvement percentage formula. The degree of improvement in the variable of grief was 34, 27.53, and 29 for the first, second, and third subjects, respectively, and the calculated dynamic change index was 3.18, 3.56, and 3.14. Moreover, the degree of improvement in the variable of internalized behavioral problems was 46.66, 31.50, and 38.02 for the first, second, and third subjects, respectively, and the calculated dynamic change index was 2.07, 2.96, and 2.14. In addition, the degree of externalized behavioral disorders was 46.98, 40.82, and 45.92 for the first, second, and third subjects, respectively, and the calculated dynamic change index was 2.34, 2.02, and 1.98. After treatment, the amount of dynamic change index was greater than Z (1.96); the results of this study suggest that cognitive-behavioral therapy is an effective method for reducing the bereavement and behavioral problems of grieving children.
خلاصه ماشینی:
اثربخشی درمان شناختی -رفتاری متمرکز بر تروما بر علائم سوگ و مشکل های رفتاری 1 کودکان سوگوار (دورة پیگیری یک ماهه ) گلاره رضایی کنگرشاهی ٢، مسعود شهبازی ٣*، امین کرایی ٤، سیده زهرا علوی ٥ ١.
از آنجا که مرگ یکی از منابع دلبستگی می تواند به نبود آسیب زننده و بروز علائم سوگ و اندوه منجر شود، رویکردهایی مانند درمان شناختی-رفتاری متمرکز بر تروما می توانند یکپارچگی فرد را با پردازش جنبه های آسیب زای فقدان و مرگ تسهیل کنند (وامسر-نانی و استینزور، ٢٠١٧)؛ درحالی که نتایج پژوهش سالمی و همکاران (١٣٩٦)، قاضیزاده و همکاران (١٣٩٩)، کاناله و همکاران (٢٠٢١)، انیس ، سیجرسیک و مونسون (٢٠٢١)، اسلاندر و همکاران (٢٠٢٠)، لارسن و همکاران (٢٠١٩) و کوهن و مانارینو (٢٠١٩) نشان داده است درمان شناختی-رفتاری متمرکز بر تروما میتواند آسیب های روانی، هیجانی و شناختی ناشی از تروما و سوگ کودکان و نوجوانان را کاهش دهد.
Trauma-Focused Cognitive Behavioral Therapy روش جامعۀ آماری، نمونه و روش اجرای پژوهش در پژوهش حاضر از طرح آزمایشی تک موردی١، از نوع طرح های خط پایه چندگانۀ ناهم زمان ٢ (گال ، بورگ و گال ، ١٣٩٣) استفاده شده است ؛ به این دلیل که این نوع طرح ها، ابزار مناسبی برای کارهای عملی-بالینی در تعیین اثربخشی مدل های درمانی بالینی را فراهم میکنند.
The effectiveness of trauma-focused cognitive-behavioral therapy on symptoms of post-traumatic stress disorder in children with sexual abuse experiences.
Cognitive behavior therapy for internalizing disorders in children and adolescents in routine clinical care: A systematic review and meta- analysis.