چکیده:
ترک خدمت کارکنان باتجربه و برخوردار از مهارتها و توانائیهای بالا میتواند برای سازمان بسیار هزینهساز باشد. بنابراین، شناسایی عوامل مؤثری که میتواند تمایل به ترک شغل کارکنان را کاهش دهد، اهمیت فراوانی دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر سرمایه روانشناختی و جو ارائه خدمات به کارکنان در تمایل به ترک شغل با توجه به نقش میانجیگری اشتیاق و رضایت شغلی بوده است. پژوهش حاضر از لحاظ جهتگیری و هدف پژوهش کاربردی و توصیفی، از لحاظ استراتژیهای پژوهش پیمایشی و از لحاظ ماهیت همبستگی میباشد. در این پژوهش از ابزار پرسشنامه برای گردآوری دادهها استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان دانشگاه گیلان بوده و شیوه نمونه گیری به صورت غیر احتمالی در دسترس است که با استفاده از فرمول کوکران 283 نفر انتخاب شدند. جهت آزمون فرضیههای تحقیق از روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد جو ارائه خدمات و سرمایه روانشناختی بر اشتیاق شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین اشتیاق شغلی بر رضایت شغلی تأثیر مثبت و معنادار و بر تمایل به ترک خدمات تأثیر منفی و معناداری دارد. رضایت شغلی نیز بر تمایل به ترک خدمت تأثیر منفی و معنادار دارد. نقش میانجیگری اشتیاق شغلی و رضایت شغلی نیز تائید گردید. مدیران سازمانها میتوانند با تقویت عوامل تأثیرگذار بر اشتیاق شغلی از جمله جو ارائه خدمات و سرمایه روانشناختی، میزان تمایل به ترک خدمت کارکنان را کاهش دهند.
The abandonment of service from the organization's employees can be highly competitive, especially when experienced employees and high - ranking employees have their skills and capabilities.it is important to identify the effective factors that can reduce the willingness to leave the job. The present study is a questionnaire in terms of the purpose of the applied research in terms of the purpose of descriptive research, in terms of the nature of ali and in terms of data collection methods. The statistical population of this study includes employees of University of guilan. In order to test the hypotheses, structural equation modeling method was used using Smart PLS software. According to data analysis, the research findings showed that the climate of service delivery and psychological capital has a positive and significant effect on job aspiration. Also, job satisfaction on job satisfaction has a positive and meaningful effect on the willingness to leave services. Job satisfaction also affects the desire to leave the service negatively and significantly. The mediation of job satisfaction and job satisfaction was also confirmed. Organizations can significantly reduce the willingness to leave service by strengthening factors affecting job desire, including service climate and psychological capital.