چکیده:
هدف: تبیین الگوی رابطه گرایش به داروهای نیروزا براساس خودکارآمدی و تصویر بدنی آنها با میانجیگری انگیزش موفقیت در پدیده اجتماعی ورزش (در بین ورزشکاران بدنساز شهر تهران) میباشد. روش: پژوهش حاضر با توجه به هدف پژوهش در زمره تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش اجرا از نوع همبستگی از نوع الگویابی است. این پژوهش شامل کلیه ورزشکاران رشته بدنسازی باشگاههای شهر تهران در سال 97 بود که به شیوه تصادفی 600 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات عبارتند از پرسشنامه های تصویر بدنی (برون، کش و میولکا)، ادارک از موفقیت (رابرتز و ترشو، 1998)، پرسشنامه خودکارآمدی (شوارزر و جروسالم، 1981) و پرسشنامه گرایش به مواد نیروزا (حبیبی و همکاران، 1395) می باشد. روش تجزیه تحلیل دادههای مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS بود و برای آزمون اثر میانجی از روش بارون و کنی استفاده شده است. یافتهها: یافته و نتایج پژوهش نشان دادند که خودکارآمدی و تصویر بدنی با گرایش به استفاده از مواد نیروزا رابطه منفی و معنیداری وجود دارد. بین تصویر بدنی با انگیزش موفقیت رابطه مثبت و معنی داری دیده شد و بین خودکارآمدی و انگیزش موفقیت رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین بین انگیزش موفقیت و گرایش به استفاده از مواد نیروزا رابطه منفی و معنیداری وجود ندارد. نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که انگیزش موفقیت در رابطه بین خودکارآمدی و تصویر بدنی با گرایش به استفاده از مواد نیروزا نقش میانجی ندارد بلکه یک رابطه مستقیم بین خودکارآمدی و تصویر بدنی با گرایش ورزشکاران بدنساز به استفاده از داروهای نیروزا دارد.
Aim: The main objective of this study was to explain the Structural Equation Modeling of the relationship between tendency to recreational drugs based on self - efficacy and body image with mediating success motivation in The social phenomenon of sport(among bodybuilders in Tehran). Method: The present study was a type of patterning based on the correlation method according to implementation method and an applied research according to the purpose of research . This research included all athletes of Tehran gymnasiums’ bodybuilders in the year 2018, which 600 sample were randomly selected. The data collection tool was a questionnaire body image (Cash T F, Mikulka P J, Brown ), The Perception of Success Questionnaire (Robert, G. G., Tresure, D. C, 1998), self-efficacy questionnaire (Schwarzer, R., & Jerusalem, M, 1981) and tendency to energy-oriented questionnaire (Habibi and et al., 2016). The data analysis method was Structural Equation Modeling using AMOS software and Baron and Kenny method was used to test the intermediate effect. Results: Findings and the results showed that there is a negative and significant relationship between self-efficacy and body image with a tendency to use recreational drugs. There was a positive and significant relationship between the body image with success motivation and there is a negative and significant relationship between self-efficacy and success motivation Conclusion: The results showed that the success motivation was not mediator in the relationship between self-efficacy and body image with the tendency to use recreational drugs, but a direct relationship between self-efficacy and body image with bodybuilders' tendency to use energy drugs.
خلاصه ماشینی:
با توجه به مطالبه بيان شده سؤال اساسي پژوهش حاضر اين ميباشد که آيا انگيزش موفقيت رابطه بين خودکارآمدي، تصوير بدني و تلقين پذيري و گرايش به استفاده از داروهيهاي نيروزا در بين ورزشکاران بدنساز را تبيين ميکند يا نه ؟ روش پژوهش حاضر با توجه به هدف پژوهش در زمره تحقيقات کاربردي و به لحاظ روش اجرا همبستگي از نوع الگويابي است .
نتايج آزمون مدل معادلات ساختاري بين اثر مستقيم متغير مستقل بر وابسته (رجوع شود به تصویر صفحه) (رجوع شود به تصویر صفحه) نتايج جدول شماره ٢ نشان ميدهد مسير خودکارآمدي به سوي گرايش به مواد نيروزا داراي ضريب استاندارد نشده ٠,٨٣- و ضريب استاندار شده ٠,١٢- ميباشد.
نتايج آزمون مدل معادلات ساختاري بين اثر غيرمستقيم متغير مستقل بر وابسته (رجوع شود به تصویر صفحه) نتايج جدول شماره ٣ نشان ميدهد که مسير خودکارآمدي به سوي انگيزش موفقيت داراي ضريب استاندارد نشده ٠,٦٥- و ضريب استاندار شده ٠,٠٩- ميباشد.
بحث و نتيجه گيري يکي از يافته هاي پژوهش حاضر وجود رابطه منفي و معنيدار بين خودکارآمدي و گرايش ورزشکاران بدنساز شهر تهران به استفاده از داروهاي نيروزا است .
وجود رابطه منفي و معنيدار بين تصوير بدني ورزشکاران و گرايش آنها به استفاده از مواد نيروزا از ديگر يافته هاي پژوهش حاضر ميباشد.
در کل از اين يافته هاي ميتواند نتيجه گرفت که متغير انگيزش موفقيت در رابطه بين خودکارآمدي و تصوير بدني با گرايش به استفاده از مواد نيروزا در ورزشکاران بدنساز نقش ميانجي ندارد و اين رابطه يک رابطه و تأثير مستقيم ميباشد.