چکیده:
هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل ساختاری تأثیر ادراک دانشآموزان از محیط کلاس و ادراک از ارزیابی بر نگرش دانشآموزان به درس ریاضی با میانجیگری خودکارآمدی در مدارس متوسطه سطح دوم شهرستان نور میباشد. روش پژوهش توصیفی از نوع معادلات ساختاری میباشد. با استفاده از شیوه نمونهگیری خوشهای 281 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدهاند. برای تحلیل اطّلاعات از ضرایب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ادراک از محیط کلاس، ادرک از ارزیابی و خودکارآمدی با نگرش به ریاضی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که ضریب تاثیر ادراک از محیط کلاس بر نگرش در مدل معنادار نبوده اما ضریب تاثیر ادراک از ارزیابی روی نگرش مثبت و معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد که خودکارآمدی بین ادراک از ارزیابی و نگرش به ریاضی نقش میانجی داشته اما بین ادراک از محیط کلاس و نگرش نقش میانجی نداشته است.
The purpose of this study is to present a structural model of the effect of students 'perceptions of the classroom environment and Perception of Evaluation on students' attitudes toward mathematics with the mediation of self-efficacy in secondary schools in Noor city. The research method is descriptive structural equations. Using cluster sampling method, 281 people were selected as the sample. Pearson correlation coefficients and structural equation modeling were used for data analysis. The results showed that there is a positive and significant relationship between perception of the classroom environment, Perception of Evaluation and self-efficacy with attitudes toward mathematics. The results of structural equations showed that the coefficient of influence of perception of the classroom environment on attitude in the model was not significant but the coefficient of influence of Perception of Evaluation on attitude was positive and significant. The results also showed that self-efficacy did not mediate between Perception of Evaluation and attitudes toward mathematics but did not mediate between perceptions of the classroom environment and attitudes.
خلاصه ماشینی:
هم چنين آلتونسوي و همکارانش در پژوهش خود بيان کردند که فضاي کلاس درس و محيط يادگيري بر رفتارهاي يادگيري دانش آموزان ، باورها، انگيزه آموزشي و اجتماعي، عملکرد عاطفي، ارزش هاي آموزشي و پيشرفت تحصيلي تأثير بسزايي دارد.
دورمان (٢٠٠٢) معتقد است که پژوهش هاي انجام شده در ٣٠ سال گذشته نشان داده اند که ادراک از محيط کلاس ، تعيين کننده معنادار يادگيري دانش آموزان و نگرش مثبت و سازنده اي نسبت به تمامي فعاليت هاي مدرسه اي است .
با توجه به مطالب ذکر شده ، خودکارآمدي و نگرش تحت تأثير عوامل متفاوتي ميباشند، که شناسايي اين عوامل در بهبود انگيزش و پيشرفت تحصيلي و ارتقاي عملکرد در درس رياضي دانش آموزان حائز اهميت است ، افزون بر آن از آنجا که در مطالعات گذشته نقش باورهاي خودکارآمدي و نگرش به عنوان متغيرهاي واسطه اي منظور شده و تاکنون پژوهش مجزايي به بررسي ارتباط بين متغيرهاي مطالعه حاضر نپرداخته است و هم چنين در 1.
Lewis & etal 283 بنابراين معيارهاي عملکرد بالايي را براي ارزيابي عملکرد خود در نظر ميگيرند و اين خود منجر به بهبود نگرش مثبت دانش آموزان به درس رياضي ميگردد.
هم چنين نتايج مدل معادلات ساختاري نشان داد که خودکارآمدي بين رابطه ادراک از ارزيابي و نگرش به رياضي نقش ميانجي دارد که اين ضريب يک ضريب مثبت بود.
Investigating the relationships among students’ self-effi cacy beliefs, their perceptions of classroom learning environment, gender, and chemistry achievement through structural equation modeling.
Classroom Environment, Students'perceptions Of Assessment, Academic Efficacy And Attitude To Science: A Lisrel Analysis.