چکیده:
هدف: هدف از این پژوهش مروری بر ویژیگی های شخصیتی بر اساس مدل پنج عاملی و تاثیر گذاری این ویژیگی ها بر نحوه ی درک افراد از حمایت اجتماعی دریافت شده از سوی دیگران است.
روش: در این مطالعه از مقالات نمایه شده پنج سال اخیر در پایگاه های اطلاعاتی ساینتس دایرکت، اشپرینگر، گوگل اسکالر، اسکوپوس و پاب مد، با به کارگیری روش تحقیق کتابخانه ای که مهم ترین ابزار در نگارش یک مقاله مروری است، استفاده شده است.
یافته ها: یافته ها حاکی از این است که ویژگی های شخصیت اجتماعی مرتبط با سبک بین فردی (برون گرایی و توافق پذیری) افراد است و همچنین دو عامل ثبات عاطفی و وظیفه شناسی، پیش بینی کننده های مهم رفاه و کیفیت زندگی هستند. همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده ممکن است منبعی باشد که بر رشد ویژگی های شخصیتی مرتبط با مهارت های اجتماعی و همچنین کیفیت و فراوانی تعاملات اجتماعی تاثیر بگذارد.
نتایج: نتایج نشان می دهد از بین پنج عامل شخصیت یعنی روان رنجوری خویی، برون گرایی، استقبال از تجربه، موافقت و وظیفه شناسی، سه عامل توافق پذیری، برون گرایی و روان رنجورخویی قوی ترین ارتباط را با حمایت اجتماعی و حمایت اجتماعی درک شده دارند.
خلاصه ماشینی:
بسیاری از محققینی که در این کار مشارکت داشتند، حمایت اجتماعی را personality Social support Cronkite and Mouse Fernandez به عنوان ویژگی محیط اجتماعی تصور کردند.
در همین راستا منینگ 2 و همکارانش در سال 2020 پژوهشی را با عنوان" تأثیر متقابل شخصیت و حمایت اجتماعی بر افکار احتمالی خودکشی در مردان و زنان مبتلا به افسردگی اواخر عمر" انجام دادند و بیان کردند که سطوح بالاتر افسردگی در ابتدا، حمایت اجتماعی ذهنی یا درک شده کمتر، روان رنجوری بالاتر و برونگرایی کمتر به طور قابلتوجهی با افزایش احتمال افکار خودکشی در طول زمان مرتبط است.
در نهایت در این پژوهش به این نتیجه رسیدند که تغییرات در حمایت اجتماعی ممکن است به افکار خودکشی در افراد مسن افسرده با ویژگی NEO Manning Late-Life Depression های شخصیتی خاص کمک کند.
با مرور آثار پژوهشی با عناوین مطالعاتی حمایت اجتماعی و شخصیت می توان این موضوع را دریافت که بسیاری از پژوهش ها مبتنی بر دوره های جوانی و پیری است و کمتر پژوهشی در راستای دوره میانسالی و نقش درک حمایت اجتماعی از سوی این افراد صورت گرفته است اما یکی از پژوهش هایی که در همین رابطه انجام شده، مطالعات مربوط به اودایار 1 و همکارانش در سال 2020 با عنوان " حمایت اجتماعی درک شده و مدل پنج عاملی در میانسالی: یک تحلیل مسیر متقاطع 4 ساله " است که بیان می کند دوران میانسالی 2 ، زمانی است که بزرگسالان باید نقشهای اجتماعی متفاوتی را ایفا کنند که نیاز به مدیریت چند رابطه به طور همزمان دارد.