چکیده:
جلال آلاحمد نویسندهای نامور وصاحب سبک است. او به سال 1304 در تهران تولد یافت و در سال 1348 در اسالم گیلان چشم از جهان پوشید و ادبیات معاصر ایران از وجود نویسندهای شجاع، حق گو، خوش ذوق، سختکوش و توانا محروم شد. او از نویسندگان پرکاری است که علی رغم کوتاهی عمر آثار متعدد و ارزندهای از خود به یادگار گذاشت. آثار آل احمد را میتوان به پنج نوع ادبی تقسیم کردکه عبارتنداز: داستانها، سفرنامهها، تک نگاری یا مونو گرافی، کتابها و مقالات نظری وترجمهها. دراین جستار برآنیم به تناسب حوصله بحث، زندگی وآثار او را موردبحث قرار داده و به بررسی محتوایی تعدادی از داستانهای او بپردازیم.
خلاصه ماشینی:
هنوز واقعه انشعاب رخ نداده بود که دومين مجموعة داستانهای کوتاه آل احمد به نام «از رنجی که میبريم» منتشر شد اين اثر را که حاوی داستانهای شکست در مبارزات سياسی وبه شيوة سوسياليستی بود، منتقدين آنرا ضعيف ودر سطح نازلتری از اثر قبلی او ارزيابی کردند، اين واقعيت بعدها مورد تأييد خود جلال نيز قرار گرفت.
آثار آلاحمد را میتوان به پنج نوع ادبی تقسيم کرد: 1- داستانها: شامل داستانهای بلند سرگذشت کندوها (1337)، مدير مدرسه(1337)، نون والقلم (1340)، سنگی برگوری (1342)، نفرين زمينی (1346) وداستانهای کوتاه ديد و بازديد (1324) ازرنجی که میبريم (1326) سه تا ر(1327) زن زيادی (1331) پنج داستان جمعاً شامل 46 داستان کوتاه (1350).
راوی[ نويسنده ] دراين داستان و داستانهای ديگر شبيه به اين که قصد نمايش جهل مذهبی را دارد، خود دارای اطلاعات مذهبی زيادی است.
داستان از لحاظ زاوية ديد همان اشکالهای داستانهای پيشين را دارد و محيط داستان نيز محدود به يک جای خاص نيست: نويسنده دراين اثر نيز از تيپ سازی فاصله گرفته و به خلق شخصيت پرداخته است.
دراين داستان تحولهای صناعی و تکنيکی داستان نويسی نسبت به آثار قبلی نويسنده کاملاً نمايان است موضوع اين داستان نيز بيان خرافات و فلاکت اجتماعی درقالبی داستانی و تأثير گذار صورت گرفته و داستان از شکلی دراماتيک برخوردار است.
شخصيتهای حاشيهای داستان تيپ بوده اما قهرمان داستان به شخصيتی منحصر به فرد نزديک است اين داستان بر خلاف آثار قبلی او دارای نقة اوج است آل احمد در اين داستان موفق میشود زاوية ديد اول شخص را کنار گذاشته و با انتخاب زاويه ديدی صحيح تأثير گذاری داستان را بيشتر کند.