چکیده:
سنعالج من خلال هذا المقال نشاط الرسم باعتباره نشاطا تعبیریا یحیل علی الأبعاد الوجدانیة والمعرفیة والحرکیة، وذلک من خلال عرضنا لأهم النظریات التی شکلت بدایة انطلاق تصورات جدیدة، تجاوزت النظرة الکلاسیکیة التی تعتبر الرسم نشاطا کونیا. إن ما نطمح إلیه هو إبراز أن الرسم تحکمه، أیضا، قیود ثقافیة وعصبیة، کما تحکمه متغیرات أخری مثل السن والجنس. کما نهدف إلی إبراز أن مجالات استخدام الرسم متعددة فی التشخیص الإکلینیکی والنفسی-العصبی والتربوی. إن أهم الخلاصات التی توصلنا إلیها، تکمن فی أن التعبیر بالرسم، تحکمه مقتضیات کونیة، کما یتأثر بالخصوصیات الثقافیة، إضافة إلی متغیرات السن والجنس. ومن ثمّ، فإن اعتماده فی الممارسة الإکلینیکیة أو التربویة یجب أن یکون بحذر شدید، وأن یکون مؤسسا علی دراسات الرسم فی وسطه الثقافی.
در این مقاله، ما با ارايه مهمترین نظریههایی که اشکال اولیه و ترسیم نقاشی را به عنوان یک فعالیت بیانگر که به ابعاد عاطفی، شناختی و جنبشی اشاره دارد، میپردازیم که نشانگر اغاز درکهای جدید است. فراتر از دیدگاه کلاسیک که نقاشی یک فعالیت جهانی است. علاوه بر این، ما میخواهیم به این نکته توجه کنیم که طراحی توسط محدودیتهای فرهنگی و عصبی و همچنین متغیرهای دیگر مانند سن و جنس اداره میشود. ما همچنین نشان میدهیم که استفاده از نقاشی تشخیص بالینی، روانشناختی و تاثیر اموزشی را چند برابر میکند. مهمترین نتیجهای که بدان رسیدیم این است که؛ بیان در نقاشی با الزامات جهانی اداره میشود، و تحت تاثیر ویژگیهای فرهنگی و همچنین متغیرهای سن و جنس قرار میگیرد. از این رو، پذیرش ان در عمل بالینی یا اموزشی باید بسیار دقیق و مبتنی بر مطالعات ترسیم براساس بستر فرهنگی باشد.
Through this article, we will address the activity of drawing as an expressive activity that refers to the emotional, cognitive and kinetic dimensions, through the presentation of the most important theories that were performed by the pioneers, which marked the beginning of new perceptions that went beyond the classical view that is a universal activity. Besides, we target to highlight that drawing is governed by cultural and neurological constraints, as well as by other variables such as age and sex. The most important conclusions are: the expression by painting is governed by universal requirements, influenced by cultural peculiarities, as well as age and gender variables. Hence, its adoption in clinical or educational practice must be very careful and based on drawing studies according to the cultural context.