چکیده:
اگرچه مسئله حقوق آب و بهطور خاص آبهای مشترک از دیرباز اهمیت فراوانی یافته؛ اما طی گذار از ساختار سنت، امروزه اهمیت پایبندی به الزامات واقع در این حوزه مضاعف شده است. مسئله بررسی نحوه تخصیص آبهای مشترک در منطقه اروپا به دلیل فراوانی جمعیت و کمبود منابع و در منطقه آفریقا به دلیل بلااستفاده ماندن قسمت قابلتوجهی از این منابع، از اهمیت فراوانی برخوردار شده که تخصیص نامناسب آن، تبعیض و محرومیت افراد زیادی را به همراه داشته که این امر بر سایر ابعاد حقوق بشر نیز تأثیر نهاده است. برای حل این چالش و دستیابی به هدف اصلی یعنی تحقق عدالت برای تمامی آحاد جامعه بشری، رویکرد تقنینی و قضایی حاکم بر دو منطقه آفریقا و اروپا با توجه به اصل همکاری حاکم بر تخصیص آبهای مشترک مورد تحلیل قرارگرفته و از طریق تطبیق میان آنها، نقاط ضعف و قوت هر یک آشکار شده و درنتیجه راهکارهایی برای ارائه حکمرانی خوب و نحوه تخصیص معقول و منصفانه این منابع و متناسب با واقعیتهای اجتماعی موجود در هر سرزمین ارائه گردیده است؛ بهگونهای که بتواند بر سایر مناطقی که با این معضل مواجه هستند، اعمال گردد و از بروز اختلاف در این حوزه پیشگیری و یا اختلافاتی را که به وقوع پیوسته بهنحو مسالمتآمیزی حلوفصل نماید.
Although the issue of water rights and especially shared waters has been very important for a long time, But during the transition from the traditional structure, the importance of adhering to the requirements in this field has doubled. The problem of investigating on the allocation of shared waters in the European region due to the large population and lack of resources and in the African region due to the fact that a significant part of these resources has remained unused, has gained great importance and its inappropriate allocation has led to discrimination and deprivation of many people which has affected other dimensions of human rights. In order to solve this challenge and achieve the main goal, i.e. the realization of justice for all members of the human society, the legislative and judicial approach governing the two regions of Africa and Europe regarding the principle of cooperation governing the allocation of shared waters have been analyzed and through matching among them, the strengths and weaknesses of each one has been revealed. Therefore, solutions have been presented to provide good governance and the reasonable and fair allocation of these resources in accordance with the existing social realities in each land which can be applied to other areas that are facing this problem and prevented the occurrence of disputes in this area or the disputes that have occurred continuously resolved peacefully
خلاصه ماشینی:
برای حل این چالش و دستیابی به هدف اصلی یعنی تحقق عدالت برای تمامی آحاد جامعه بشری، رویکرد تقنینی و قضایی حاکم بر دو منطقه آفریقا و اروپا با توجه به اصل همکاری حاکم بر تخصیص آب های مشترک مورد تحلیل قرارگرفته و از طریق تطبیق میان آن ها، نقاط ضعف و قوت هر یک آشکار شده و درنتیجه راهکارهایی برای ارائه حکمرانی خوب و نحوه تخصیص معقول و منصفانه این منابع و متناسب با واقعیت های اجتماعی موجود در هر سرزمین ارائه گردیده است ؛ به گونه ای که بتواند بر سایر مناطقی که با این معضل مواجه هستند، اعمال گردد و از بروز اختلاف در این حوزه پیشگیری و یا اختلافاتی را که به وقوع پیوسته به نحو مسالمت آمیزی حل وفصل نماید.
به همین جهت ، بررسی تطبیقی دو نظام حقوقی اتحادیه اروپا و آفریقا از منظر اصول حاکم بر نحوه تخصیص منابع آبی مشترک حائز اهمیت به نظر می رسد تا به این ترتیب ، از اعمال یک جانبه گرایی و برداشتی سطحی توسط کشورها در این خصوص اجتناب گردد و کلیه راهکارهایی که ارائه میگردند، ما را به اصل جامع بهره برداری معقول و منصفانه از منابع آبی مشترک نزدیک نمایند.
هدف اصلی این پژوهش آن است که ضمن توجه به تخصیص منصفانه منابع آب و تحقق همکاری میان کشورهای رقیب ، منابع آبی موجود به بهترین شکل ممکن مورد بهره برداری قرار گیرند؛ به گونه ای که برای منابع آبی مازاد نیز چاره ای اندیشیده شود و به نحو درستی مورد مدیریت و ذخیره گیری قرار گیرد و از هدررفت آن پیشگیری گردد.