چکیده:
یکی از مشکلاتی که با ظهور عصر مدرن برای پیشههای قدیمی به وجود آمده است، عدم استقبال جوانان برای فعالیت در این کسبوکارها میباشد که در نهایت منجر به فراموششدن و ازبینرفتن پیشهها، فرهنگ و دانش بومی کشور میشود. هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر رفتار کارآفرینانه در کارآفرینی پیشهوری میباشد. این پژوهش بهصورت پیمایشی (پرسشنامه محقق ساخته) است. جامعه آماری مورد بررسی آن، شامل صنعتگران صنایعدستی شهر تهران (531 نفر) بودند که در 5 سال گذشته از سازمان میراثفرهنگی شهر تهران پروانه کارگاه اخذ نموده و یا آن را تمدید نموده بودند. حجم نمونه 223 نفر است که با استفاده از فرمول کوکران به دست آمد و افراد نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. دادههای آماری با استفاده از SPSS 24 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفته است. یافتههای پژوهش نشان میدهد متغیرهای مدیریت دانش شخصی، سختکوشی و مربیگری به ترتیب بیشترین تأثیر را بر رفتار کارآفرینانه دارند. همچنین، باتوجهبه مدل تجربی بهدستآمده، متغیرهای سختکوشی، مدیریت دانش شخصی، اشتیاق به کار هنری و مربیگری به متغیرهای میانی (درونداد) و متغیر نیاز به موفقیت بهعنوان متغیرهای بیرونی میباشد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که 34% درصد از تغییرات رفتار کارآفرینانه توسط مجموع متغیرهای مستقل تبیین میشود.
One of the problems that has arisen with the advent of the modern age for old professions is the reluctance of young people to work in these businesses, which ultimately leads to the forgetting and disappearance of professions, culture and indigenous knowledge of the country. The purpose of this study is to investigate the factors affecting entrepreneurial behavior in artisan entrepreneurship. This research is a survey (researcher-made questionnaire). The statistical population of the study included craftsmen in Tehran (531 people) who had obtained or renewed a workshop license from the Cultural Heritage Organization of Tehran in the past 5 years. The sample size is 223 people which was obtained using Cochran's formula and the sample people were selected by simple random sampling. Statistical data were analyzed using SPSS 24. Findings show that the variables of personal knowledge management, hardworking and coaching have the greatest impact on entrepreneurial behavior, respectively. Also, according to the obtained empirical model, the variables of hard working, personal knowledge management, enthusiasm for artistic work and coaching are intermediate variables (input) and the variable need to succeed as external variables. The results of path analysis showed that 34% of the changes in entrepreneurial behavior are explained by the sum of independent variables.
خلاصه ماشینی:
طراحي مدل تحليل مسير رفتار کارآفرينانه در کارآفريني پيشه وري (موردمطالعه : صنعتگران صنايع دستي شهر تهران ) ٤ ندا حمزه لو١، جعفر هزارجريبي *٢، رضا صفريشالي ٣، ماندان مومني تاريخ دريافت : ١٤٠٠/٠٨/٢٤ تاريخ پذيرش : ١٤٠٠/٠٩/١٤ چکيده يکي از مشکلاتي که با ظهور عصر مدرن براي پيشه هاي قديمي به وجود آمده است ، عدم استقبال جوانان براي فعاليت در اين کسب وکارها ميباشد که در نهايت منجر به فراموش شدن و ازبين رفتن پيشه ها، فرهنگ و دانش بومي کشور ميشود.
ماير (٢٠٠٢) تعريفي براي رفتار کارآفرينانه ارائه کرده که عبارت است از: "رفتار کارآفرينانه به مجموعه فعاليت ها و شيوه هايي اطلاق مي شود که فرد در سطوح مختلف مسئوليت ، به طور مستقل ، باهدف ايجاد و بهره گيري خلاقانه از منابع ، در جهت شناسايي و استفاده از فرصت ها و با ادراک قوي از کارآمدي خود، به راه اندازي و توسعه کسب وکار اقدام مي کند.
روش تحقيق اين پژوهش باهدف بررسي تأثير عوامل مؤثر بر رفتار کارآفرينانه در کارآفريني پيشه وري با روش پيمايشي انجام شده است .
همچنين ، باتوجه به مدل تحليل مسير (محقق ساخته ) به دست آمده که در شکل نشان داده شده است ، متغيرهاي سخت کوشي، مديريت دانش شخصي ، اشتياق به کار هنري و مربيگري به متغيرهاي مياني (درونداد) و متغير نياز به موفقيت به عنوان متغير بيروني مي باشد.
Purnomo هزارجريبي (١٣٨٤) نيز در پژوهش خود بيان ميکند که براي توسعه فرهنگ کارآفريني در جامعه نياز است تا سطوح آموزش هاي تخصصي در جامعه ارتقا يابد.