چکیده:
زمینه و هدف: وجود رودخانه در منظر شهری مزیّتی نسبت به دیگر شهرهایی است که بهرهای از آن نبردهاند امّا چنانچه فضای شهری پیرامون رودخانه پاسخدهی لازم را نداشته باشد، تبدیل به تهدیدی جدّی خواهد شد. مهرانرود در تبریز نیز بهعنوان یکی از عناصر اصلی استخوانبندی شهر شناخته میشود و حضورش در تمامی طول شهر مشهود است. در دهههای اخیر فراموشی مهرانرود در تبریز سبب گردیده تا لبه آن هرگز نتواند بهعنوان یک فضای شهری موّفق عمل کند. لذا در نتیجه اقدامات فوق و نیاز به ضرورت ارتقاء کیفی محیط میتوان با نگاه دوباره به حاشیه رودخانه و احیای آن بهعنوان شریان حیاتی شهر فرصت تقویت ارتباطات اجتماعی را ایجاد نمود.روش بررسی: این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی است؛ پس از بررسی مبانی نظری فضاهای گمشده شهری و بهرهگیری از آن در باز طراحی فضاهای رودکنار با رویکرد احیای این فضا، یه چارچوب نظری پیشنهاد میشود که با مبانینظری حاضر، پروژهای کاربردی در جهت احیای فضاها گمشده رودکنار ارائه میگردد.یافته ها و نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که رودخانههای شهری منابع سرشاری از ظرفیتهای طبیعی هستند که با طراحی درست و همخوان با بستر و زمینه قرارگیری خود و حداقل مداخله کالبدی ممکن میتوانند به پتانسیلهای ارزشمند و شاخص طبیعی، تفریحی، گردشگری، فرهنگی، تجاری و... تبدیل شوند. استفاده به جا، درست و اصولی از این تجربیات میتواند در موفقیت لبۀ رودکنارها تأثیر بسزایی دشته باشد.
Background and purpose: The presence of the river in the urban landscape is an advantage compared to other cities that have not benefited from it, but if the urban space around the river does not have the necessary response, it will become a serious threat. Mehranroud in Tabriz is also known as one of the main elements of the ossification of the city and its presence is evident throughout the city. In recent decades, the neglect of Mehranroud in Tabriz has caused its edge to never function as a successful urban space. Therefore, as a result of the above measures and the need to improve the quality of the environment, we can create an opportunity to strengthen social connections by looking again at the riverside and reviving it as a vital artery of the city.Research method: this research is descriptive-analytical; After examining the theoretical foundations of the lost urban spaces and using them in the redesign of the riverside spaces with the approach of reviving this space, a theoretical framework is proposed that with the current theoretical foundations, a practical project is presented to restore the lost spaces of the riverside.Findings and conclusions: The results show that urban rivers are rich sources of natural capacities, which with proper design and consistent with their location and minimal physical intervention can become valuable potentials and natural, recreational, tourism, cultural, and commercial indicators. And... become. Appropriate, correct and principled use of these experiences can have a significant impact on the success of the riverbanks.
خلاصه ماشینی:
جدول ٢: پییشینۀ تحقیق ، (منبع : نگارنده ) متغیر پژوهشگر سال باز زنده سازی فضاهای گمشده شهری گنج های پنهان (نمونه مطالعه : سعید شهریاری منش و مجید آذر ١٤٠٠ شهرشیراز) بررسی میزان مشارکت های عمومی در رسیدن به ارتقای کیفی رویا اینانلو چولاخلو و جمال الدین ١٣٩٥ فضاهای گمشده شهری (نمونه موردی: بوستان جوانمردان ، زیر پل سهیلی آیت الله کاشانی) طراحی مکان - رفتار جمعی در فضاهای گمشده محله گلشهر زنجان با اکرم عموئی ١٣٩٧ نگرش سرمایۀ اجتماعی- فرهنگی در جستجوی فضای گمشده 1986 Trancik Rojer عوامل مؤثر در شکل گیری فضاهای گمشده شهری سامان تبنا، محمد مهدی ضرابی، پدرام ١٣٩٣ محتشم و آرزو حصاری طراحی شهری فضاهای گمشده زیر پل های شهری (نمونه موردی:پل حدیث آشورماهانی، افسون مهدوی ١٣٩٥ ٩ دی کرمان ) طراحی فضای گمشده زیر پل های شهری با بکارگیری شاخصه های هادی آقانژاد بوذری، مهرناز رشیدقلم ١٣٩٦ مکان سازی (نمونه موردی پل آذرآبادی تبریز) استفاده مجدد از فضای گمشده شهری 2019Rana Sameeh, Mostafa Gabr, and Sherine Aly باز طراحی مجموعه فرهنگی آدریان شیراز با رویکرد احیای فضای حامد عباسپور ١٣٩٧ گمشده شهری طراحی فضای گمشده ی زیرُ پل سید خندان صدیقه حیدرنیا ١٣٩٣ به عقیدۀ (٢٠٠٧ ,car mona &Tiesdell )، امروزه طراحی شهری پس از گذشت پنج دهه از پیدایش ، به زمینه ای مهّم و معنی دار در حوزۀ فعالیت های علمی ، سیاست عمومی و فعالیت حرفه ای تبدیل شده و به طور فزاینده ای در میان بخش های خصوصی و عمومی در سطح جهان به رسمیت شناخته شده است .