چکیده:
در این پژوهش بطور برجسته با دو مفهوم مواجه خواهیم بود؛ طبقه حاکم (در اینجا به مثابه دولت) و پایگاه اجتماعی (به منزله طبقه پیرو و تحت حکمرانی) «موسکا» جامعه را متشکل از دو گروه حاکم و تحت حکمرانی برمی شمارد. طبقه حاکم نیز شامل دو گروه است. بالاترین لایه، نخبگان حاکم اند که تعداد اندکی را هستند و گروه دوم که شمار بیشتری از مردم را شامل می شود، توانایی و پتانسیل بالقوة رهبری را دارند. ثبات سیاسی یک جامعه بستگی به سطح اخلاقیات، هوش و فعالیت نخبگان بالقوه دارد. به نظر موسکا تغییر در نخبگان حاکم، زمانی رخ می دهد که منابع جدید از رفاه، علاقه عملی به رشد دانش و ایده های جدید توسعه یابد و یا یک دین قدیمی فرو ریزد و یا دین جدید ظهور کند.
In this research, we will face two concepts; The ruling class (here as the state) and the social base (as the enslaved and ruled class) "Mosca" consider society to consist of two ruling and sub-ruling groups. The ruling class also consists of two groups. The upper echelons are the ruling elite, which is small in number, and the second group, which includes a larger number of people, has the potential to lead. The political stability of a society depends on the level of morality, intelligence and activity of potential elites. According to Mosca, change in the ruling elite occurs when new sources of well-being, a practical interest in the growth of new knowledge and ideas develop, or an old religion collapses or a new one emerges.
خلاصه ماشینی:
در نتیجه در ایران اسلامی ، بازار سـّنتی از گذشته تاکنون ، کارکردهای متنوعی داشته است ؛ اول - بازار، مرکز داد و ستد و تولید صنایع دستی بود، دوم - بـازار در کنـار مسـجد شـهر، عرصه عمده روابط برون خانوادگی بود، سوم - بـازار پایـه قـدرت مـالی و سیاسـی نهادهـای مذهبی شیعی بود و چهارم - بازار، دژی برای اکثـر جنـبش هـای اعتراضـی - سیاسـی مـردم بوده است (اشرف و عزیزی ، ١١٨:١٣٩٣) یکی از ویژگی های بسیار مهمـی کـه از گذشـته در بازار حاکم بوده است ، شرایط تعاملّی می باشد که بین مصرف کننده (خریدار) و تولیـد کننـده (فروشنده ) وجود داشته است که تصمیمات خویش را به صـورت مسـتقل اتخـاذ مـی کردنـد (ازغندی ، ١٣٧:١٣٩٦) و دیگر اینکه ، تعطیل کردن مغازه ها (بازار)، تحصن در مساجد و امـاکن عمومی ، پشتیبانی مـالی از جنـبش هـا و شـرکت در گردهمـایی هـا و تظـاهرات خیابـانی ، از تاکتیک های اصلی اعتراض بازاری ها بـوده و «هیـأت هـای مـذهبی »، «مجـالس سـخنرانی » و «نمازهای جماعـت یومیـه » نیـز، از ابزارهـای اجتمـاعی عمـده بـرای حفـظ همبسـتگی میـان بازاری ها می باشند (اشرف و عزیزی ،١٥:١٣٩٣).
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایـران ، بـازاری هـای سـنتی بـه جامعـه سیاسـی وارد شدند و در بعضی از جایگاه های سیاسی - اقتصادی کشور حاضر شدند و از این طریـق قدرت خود را در جامعه مدنی از دست دادند.