چکیده:
هدف پژوهش حاضر، تحلیل و تبیین نقش عقل عملی در ایجاد وحدت و همگرایی ایران و جهان عرب میباشد. پژوهش در نیل به این مقصود از روش تحلیل مفاهیم و تفسیر متون فلسفی و روش پژوهش اسنادی بهره گرفته است. مدعای پژوهش آن است که تحلیل مفهوم عقل عملی و تبیین کارویژههای آن، نقش مؤثری در توجه به شناخت واقعیتهای ایران و جهان عرب و تمایزات و اختلافات آنها و در تدبیر و مدیریت بر آنها دارد. نتیجه این بحث، فراهم شدن امکان گفتوگو و و همگرایی در مسائل جهانی میباشد. دستاوردهای حاصل از آن، رقابت سالم و مدیریت اختلافات و تمایزات، همافزایی منافع مشترک و تقویت اسلام و کشورهای اسلامی است.
The purpose of this article is analysis and explanation the role of practical reason in creating unity and convergence of Iran and the Arab world. To achieve this goal, the author uses the method of analyzing of concepts and interpretation of philosophical texts and the method of documentary research. The article claims that analyzing the concept of practical reason and explaining its features has an effective role in understanding the realities of Iran and the Arab world and their differences, and in management and managing them. The result of this debate is providing the possibility of dialogue and convergence on global issues. The results are safe competition and the management of differences and distinctions, the synergy of common interests and the strengthening of Islam and Islamic countries.
خلاصه ماشینی:
از اين رو مسأله آن است که نشان داده شود عقل عملي که در فضاي اسلامي بر پايه حکمت و شريعت قرار گرفته است و در همه شهروندان و کارگزاران و مديران بالقوه و بالفعل وجود دارد، مادامي که به دور از تعصبات باشد، ظرفيت آن را دارد که در جهان آکنده از بحران ها و جنگ افروزيها و نزاع ها همه عقلا، خردمندان و شهروندان ايران و کشورهاي عربي را به مشترکات هم افزا دعوت نمايد و با مديريت مجموعي از آنها ظرفيت ها و پتانسل هاي جديدي تعريف و توليد نموده و براي حل مسائل و مشکلات خود و جهان اسلام بهره گيري نمايند.
گفت وگوهاي دو و چند جانبه ميان ايران و جهان عرب ميتواند يکي از اثرگذارترين راهبردهاي دو طرف در ايجاد توسعه پايدار در روابط في ما بين تلقي شود تا با هدف گذاري بر آنها نقش مؤثري بر رفع موانع از يک سو و بر ايجاد فراهم سازي مدارا و همکاري و احترام متقابل تا هم فکري و همبستگي و دستاورد همکاريهاي جمعي صلح آميز و امنيتي و تا تقريب مذاهب و وحدت اسلامي از سوي ديگر داشته باشد.
گفت وگوهاي دو و چند جانبه ميان ايران و جهان عرب ميتواند يکي از اثرگذارترين راهبردهاي دو طرف در ايجاد توسعه پايدار در روابط في ما بين تلقي شود تا با هدف گذاري بر آنها نقش مؤثري بر رفع موانع از يک سو و بر ايجاد فراهم سازي مدارا و همکاري و احترام متقابل تا هم فکري و همبستگي و دستاورد همکاريهاي جمعي صلح آميز و امنيتي و تا تقريب مذاهب و وحدت اسلامي از سوي ديگر داشته باشد.