چکیده:
همه گیری کووید ١٩ که از سال ١٣٩٨ آغاز گردید منجر به بیماری شدید در بسیاری از افراد جامعه و بروز عوارض متعددی از جمله التهابات مزمن ریوی، مشکلات قلبی عروقی ، و مشکلات روانپزشکی حتی در بیماران بهبود یافته از آن شد. یکی از اختلالات قابل توجه این بیماری که تاثیر بسیار زیادی بر کیفیت زندگی افراد دارد ، بیماریهای خواب در این بیماران میباشد. در این مطالعه قصد داریم به بررسی تاثیرات این بیماری بر مشکلات خواب و کیفیت زندگی در افراد بهبود یافته از نوع شدید آن بپردازیم . در این مطالعه بیماران مبتلا به کووید-١٩ تایید شده که در بیمارستان بستری شده اند مورد بررسی قرار گرفتند و افراد داوطلب با علائم ، یافته های رادیولوژی یا آزمایشگاهی تایید شده از نظر کووید در این مطالعه وارد شدند. بیماران مبتلا به اختلالات خواب قبلی، دیابت قندی کنترل نشده ، عفونت فعال ، نارسایی قلبی یا کلیوی، زنان شیرده و همچنین بیماران مصرف کننده داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی از این مطالعه حذف شدند. بر اساس یک پرسشنامه خود طراحی، اختلالات خواب و خلق ، سطح رضایت ، زندگی و کیفیت خواب بیماران را در حدود ١ سال پس از بهبودی و ترخیص از بیمارستان مورد ارزیابی قرار گرفت . در مجموع ٦٧ بیمار شامل ٣٦ مرد و ٣١ زن با میانگین سنی ١٦/٩٦ ± ٥٩/٨٢ سال که در سال ١٣٩٨ در بیمارستان بستری شده بودند در این مطالعه وارد شدند. با توجه به پرسشنامه های تکمیل شده از بیماران در بین علایم پرسش شده ، احساس خستگی مزمن ، اسپاسم در احساسات شدید و مشکل در بیدار ماندن در هنگام رانندگی، محل کار، هنگام مطالعه و در طول مطالعه به طور قابل توجهی در این بیماران بالا بود و به طور معناداری با سن بیماران بهبود یافته از 19-COVIDمرتبط بود. این مطالعه نشان داد که بالاتربودن سن بیماران بهبود یافته از کووید-١٩ به طور معنی داری با ایجاد برخی از علایم از جمله خستگی و فرسودگی، اسپاسم عضلانی و خواب آلودگی روزانه مرتبط است و این مسئله ارتباط معناداری با علایم روانپزشکی و پاسخ ایمنی ناشی از بیماری دارد. به نظر میرسد بررسی، تشخیص و درمان این اختلالات در بیماران بهبود یافته از کووید میتواند در بالابردن کیفیت زندگی این افراد نقش بسزایی داشته باشد.