چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوش هیجانی بر خودکارآمدی دبیران تربیت بدنی شهرستان صحنه در سال تحصیلی 1401-1402 بود. این پژوهش به جهت هدف از نوع کاربرد است. جامعه آماری شامل کلیهی دبیران تربیت بدنی شهرستان صحنه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-1402 بود. با توجه به ویژگیها جامعه آماری، شیوه نمونهگیری در دسترس در نظر گرفته شد که تعداد 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه هوش هیجانی بار ان (1997) و پرسشنامه خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی مارتین و کولینا (۲۰۰۳) استفاده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی و آمار استنباطی، بهوسیلهی نرمافزارspss استفاده شد. براساس نتایج نهایی حاصل از پژوهش، فرضیه مطرحشده تایید شد و هوش هیجانی بر خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی تاثیر مستقیم داشتند.
خلاصه ماشینی:
در این مطالعه ۷۲ معلم (۳۶) مرد و ۳۶ زن از مدارس دبیرستانهای شهر شیراز با ۲۵ ۵ سال سابقه تدریس و ۳۰ تا ۵۰ سال سن بطور تصادفی انتخاب شدند علاوه بر ارتباط هوش هیجانی و باورهای خودکارآمدی معلمان تفاوت معلمان را با توجه به جنسیت، سن و سابقه تدریس بررسی کردند.
چان (۲۰۰۴) هوش هیجانی درک شده و خودکارآمدی بین ۱۵۸ معلم مقطع متوسطه چینی در شهر هنگ کنگ را بررسی کرد در این مطالعه ۱۵۸ معلم ( ۹۲ زن و ۶۵ مرد و یک نفر جنسیت خود را درج نکرده بود) با دامنه سنی بین ۲۱ تا ۴۴ سال شرکت کرده بودند که سابقه تدریس آنها بین ۱۵-۱ سال بود.
نتایج نشان دادند که هوش هیجانی یک تأثیر مبتنی بر کارآمدی رهبر و همچنین ارتباط قوی با تعهد و رضایت معلمان دارد، یافتهها پیشنهاد کردند که علاوه بر تواناییهای، شناختی برای اطمینان از عملکرد مناسب مربیان شاخص انتخاب در آموزش و پرورش باید مبتنی بر تواناییهای عاطفی باشد.
نتایج نشان دادند که هوش هیجانی یک تأثیر مبتنی بر کارآمدی رهبر و همچنین ارتباط قوی با تعهد و رضایت معلمان دارد، یافتهها پیشنهاد کردند که علاوه بر تواناییهای شناختی برای اطمینان از عملکرد مناسب مربیان شاخص انتخاب در آموزش و پرورش باید مبتنی بر تواناییهای عاطفی باشد.
Goleman (Eds), the emotional intelligence workplace.
A comparative analysis of pre-service teachers' perceptions of self-efficacy and emotional intelligence.
The emotionally intelligent early childhood educator: self-reflective journaling.
The relationship between emotional intelligence and self-efficacy among Iranian EFL teachers, 700-707.