چکیده:
یکی از انواع اصول صلاحیت کیفری فراسرزمینی، اصل صلاحیت جهانی است. صلاحیت جهانی قوانین کیفری یکی از اصول مهم در تعیین صلاحیت کشورها و قوانین کیفری است. مطابق این اصل، هر کشوری میتواند بدون اینکه هیچ رابطه سنتی با جرم از لحاظ تابعیت مجرم یا مجنیٌعلیه، محل وقوع جرم یا منافع کشور صدمهدیده، داشته باشد، بهمنظور جلوگیری از بی مجازات ماندن مجرم، او را تحت تعقیب و مجازات قرار دهد. روش گردآوری اطلاعات در این پروژه کتابخانهای است که اصلیترین ابزار در این روش، کتاب و مقالات موجود پیرامون موضوع پژوهش است که سعی شده حتیالمقدور از منابع درجه اول استفاده شود و روش پژوهش، حقوقی یعنی مبتنی بر استدلال و براهین عقلی و نقلی است. اگرچه اکثر کشورهای جهان امروزه این اصل را به رسمیت شناختهاند؛ اما تعداد بسیار کمی از آنها عملاً اقدام به اجرای اصل مزبور کردهاند و این مهم بهموجب کنوانسیونها و عهدنامههای بینالمللی محقق میگردد تا در صورت ارتکاب جرم، علیرغم اینکه مرتکب در سرزمین آن کشور «صلاحیت سرزمینی» و یا تبعه آن کشور «صلاحیت شخصی» و یا اینکه از جمله جرائم منصوص در قوانین کیفری «صلاحیت واقعی» نبوده، دادگاههای کشور محل دستگیری طبق قوانین کیفری خود مرتکب را محاکمه و مجازات مینمایند.
The principle of universal jurisdiction of criminal laws is one of the most important principles in determining the jurisdiction of countries and criminal laws. According to this principle, any country can, without any traditional relationship with the crime of preventing the citizenship of the criminal or the defendant against the place of the crime or the interests of the country, be harmed, in order to keep the criminal unpunished, pursue and punish him. Although most countries in the world today have not recognized this principle, but very few of them have actually taken action to implement it, and this is important due to international conventions and treaties that in the event of a crime, despite the fact that the perpetrator is not a citizen of that country's "territorial jurisdiction" or "personal jurisdiction" or that the crimes are not represented by the criminal laws of the country of detention