چکیده:
هدف این پژوهش» بررسی رابطه ساختار مالکیت (ترکیب سهامداران) و وجه نقد شرکت با قیمت
سهام است. این پژوهش از نوع مطالعه کتابخانهای و تحلیلی - علی بوده و مبتنی پر تحلیل دادههای
تابلوویی «پانل دیتا) است. در این پژوهش اطلاعات مالی ۱۱۲ شر کت پذیرفته شده در پورس اوراق
بهادار تهران در طی دوره زمانی 7 تا 1401 بررسی شده است (۶۷۲ شرکت - سال). نتایج
پژوهش در ارتباط با تایید فرضیه اول نشان داد که رابطه معنیدار و مستقیمی بین مالکیت نهادی
و قیمت سهام شرکتها وجود دارد. در ادامه نتایج پژوهش در راستای تایید فرضیه دوم حاکی ازآن
بود که رابطه معنیدار و مستقیمی بین مالکیت مدیریتی و قیمت سهام وجود دارد. همچنین نتایج
تجزیه تحلیل در راستای رد فرضیه سوم نشان از آن داشت که رابطه معنی داری بین مالکیت
خصوصی و قیمت سهام وجود ندارد. در نهایت نتایج تحقیق در ارتباط با تایید فرضیه چهارم
پژوهش نشان داد که رابطه معنیدار و مستقیمی بین وجه نقد شرکت و قیمت سهام وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
از حيث تئوري ، نهادها ممکن است انگيزه هايي براي نظارت فعال بر مديريت داشته باشند در اين صورت سؤال مطرح اين است که :آيا متفاوت بودن ساختار مالکيت شرکت ها بر قيمت سهام تأثير دارد؟ علاوه بر اين تحقيقات نشان مي دهد که مديران تمايل به نگهداري وجه نقد بيش از حد به عنوان يک امتياز دارند چون مي تواننداز مزاياي خصوصي بيشتري از اينگونه دارايي ها استفاده کنند موسسات اقتصادي درصد قابل توجهي از دارايي هاي خود را به صورت موجودي هاي نقدي نگهداري مي نمايند واين امر از ديرباز، نظر پژوهشگران را در مورد عوامل مؤثر بر ميزان نگهداري اين گونه داراييها، به خود جلب کرده است .
در بررسي معنيداري ضرايب با توجه نتايج ارائه شده در نگاره ٤-٧، از آن جايي احتمال آماره t براي ضريب متغير نسبت مالکيت نهادي کوچک تر از ٠/٠٥ ميباشد (٠/٠١١٠)، در نتيجه وجود رابطه معنيداري ميان نسبت مالکيت نهادي و قيمت سهام شرکت ها در سطح اطمينان ٩٥ درصد مورد تأييد قرار ميگيرد.
در بررسي معنيداري ضرايب با توجه نتايج ارائه شده در نگاره ٤-١٠، از آن جايي احتمال آماره t براي ضريب متغير نسبت مالکيت مديريتي کوچک تر از ٠/٠٥ ميباشد (٠/٠٤١٠)، در نتيجه وجود رابطه معنيداري ميان نسبت مالکيت مديريتي و قيمت سهام شرکت ها در سطح اطمينان ٩٥ درصد مورد تأييد قرار ميگيرد.
در بررسي معنيداري ضرايب با توجه نتايج ارائه شده در نگاره ٤-١٣، از آن جايي احتمال آماره t براي ضريب متغير نسبت مالکيت خصوصي، بزرگتر از ٠/٠٥ ميباشد (٠/٧٧١٠)، در نتيجه وجود رابطه معنيداري ميان نسبت مالکيت خصوصي و قيمت سهام شرکت ها در سطح اطمينان ٩٥ درصد رد مي شود.