چکیده:
حکمروایی خوب شهری انگارهای است که با هدف هماهنگسازی و هدایت نیروهای جامعه، سعی دارد از طریق شفافیت و پاسخگویی، شرایطی را برای پیشبرد اهداف جامعه در ابعاد مختلف از طریق جلب مشارکت مردمی فراهم آورد. در سالهای اخیر، نهادها و سازمانهای مدیریتی جهت پیشبرد اهداف پروژههای تعریفشده و ایجاد بستر مناسب جهت تعامل با شهروندان، افرادی آموزشدیده تحت عنوان «تسهیلگران» را در نظر گرفتند. این افراد با حضور در محدوده جغرافیایی هدف، با شهروندان وارد گفتگو میشوند و با تشریح مسأله و در برخی موارد با مسألهیابی به دنبال ارتقای کیفیت زندگی شهروندان و رسیدن به اهداف مورد نظر سازمان مربوطه هستند تا بدین ترتیب تعامل بهتری بین عرضه و تقاضا و شناسایی نیازها براساس دادهها صورت گیرد. براساس مرور تجربههای تسهیلگری در شهرهای مختلف ایران، مشاهده میشود که تسهیلگران با چالشهای متعددی روبهرو هستند. در این پژوهش، از طریق مصاحبه با تسهیلگران، به بررسی میزان تحقق مؤلفههای حکمروایی خوب شهری در این تجربهها در ارتباط با نحوه تعامل شهروندان با مدیریت شهری پرداخته شده است. در ابتدا با شناسایی تسهیلگران موفق از نگاه سازمان نوسازی شهر تهران، اقدام به شناسایی این افراد و مصاحبه با آنها شد. این تسهیلگران تجربه انجام کار در شهرهای مختلف را داشتهاند و بعد از مصاحبه با آنها، در مرحله بعد، براساس روش نمونهگیری گلوله برفی، تسهیلگران بیشتری معرفی و انجام مصاحبهها تا رسیدن به مرحله اشباع ادامه یافت. جهت طبقهبندی بهتر در این پژوهش، مکان جغرافیایی با توجه به آخرین پروژهای که این تسهیلگران در آن فعالیت داشتهاند، عنوان شده است که در پنج شهر تهران، اصفهان، کرمانشاه، همدان و اسلامآباد غرب قابل دستهبندی هستند. در این دستهبندی وسعت شهرها نیز در نظر گرفته شده که در شهرهای بزرگ، میانی و کوچک جای میگیرند. تعداد 16 مصاحبه با تسهیلگران انجام شد که در این مصاحبهها با کدگذاری باز و محوری از طریق در نظر گرفتن مؤلفههای حکمروایی خوب شهری، به بررسی میزان اهمیت این شاخصها و فراوانی هر کد پرداخته شده است. تحلیل مصاحبهها با استفاده از نرم افزار maxQDA 2020 انجام یافته و خروجیها در قالب نمودار آمده است. در نهایت مشخص شد که مهمترین چالش تسهیلگران، نحوه ارتباط با مدیریت شهری است که در بعضی موارد به واسطه تغییر افراد و یا تغییر سیاستها، نتایج اقدامات میدانی آنها از دید مدیریت شهری مغفول مانده و یا به دلیل عدم به رسمیت شناختن این گروه از سوی مدیریت شهری، دستیابی به اهداف طرح به کندی پیش میرود و با چالشهای زیادی مواجه است.
Good urban governance is a concept that aims to harmonize and direct the strength of society. It tries to create an atmosphere to develop society’s goals through participation in different aspects by implementing transparency and accountability. In this regard, informing people about urban plans and decisions is necessary. People should be able to comment on urban decisions in a communicative context. A fast rate of urbanization worldwide caused reduced direct communication between people and authorities. So, informing people and teaching them how to communicate with urban managers leads to a better balance between demand and supply, plus identifying needs based on contextual data. To facilitate this process, some groups are employed by organizations to facilitate more effective communication with people. The projects they worked on included renovation and rehabilitation, reducing crime by enabling local businesses, informal settlement issues, and so on. In this project, the challenges of the communication with both people and authorities have been considered by considering the necessary role of such groups. Sixteen deep semi-structured interviews with the members of the aforementioned groups have been done in five different cities in Iran, and two interviews have been conducted with two urban authorities to find the right questions. MaxQDA2020 has analyzed the results of interviews in the format of charts. The results show the main challenge of these groups is communication with authorities. In some cases, replacing authority sources or changing policies causes an ignorance of their field achievements. On the other hand, such groups are not recognized thoroughly by authorities, so achieving the goals of projects is progressing slowly, and many challenges are being faced.