چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درس کارورزی در افزایش دانش تخصصی و عمومی دانشجویان رشته آموزش ابتدایی وآمادگی آنها برای شغل آموزگاری ابتدایی (مورد مطالعه دانشجویان دانشگاه آزاه اسلامی مرکز لردگان) است. این پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی بوده و به لحاظ روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری شامل کلیهدانشجویان رشته آموزش و پرورش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی مرکز لردگان به تعداد ۷۸۵ نفر میباشد که با استفاده از جدول مورگان ۲۶۶ نفر به عنوان حجم نمونه آماری انتخاب شدند که به صورت تصادفی ساده به همین میزان پرسشنامه توزیع و جمع آوری گردید. ابزار اندازهگیری پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته صلاحیت حرفهای بود. جهت تضمین اعتبار محتوای پرسشنامهها از نظر متخصصان, اساتید دانشگاه استفاده و مورد تایید آنان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۰/۹۱) تعیین شده که نشان دهندة پایایی مناسب ابزار اندازهگیری بود. پس از جمع آوری دادههاء تجزیه و تحلیل آنها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرمافزار SPSS انجام گرفت. در سطح آمار توصیفی از مشخصههای آماری نظیر فراوانی» درصد. ء میانگین, انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی متناسب با سطح دادهها و فرضیهها نیز از آزمونهای آماری ضریب همبستگی و آزمون تی مستقل استفاده گردید. نتایج آزمون ضریب همبستگی نشان داد این آزمون رابطه مثبت و معناداری بین اجرای مطلوب درس کارورزی در تقویت صلاحیت حرفهای (آموزشی» رفتاری شناختی» توسعه حرفه ایء مدیریتی» شخصیتی» فناوری» تدریس» اخلاق و فکری) دانشجویان رشته آموزش و پرورش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی مرکز لردگان دارد (0> ۰/۰۵). آزمون 1 مستقل نشان داد که بین دیدگاه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مرکز لردگان در زمینه پاسخ به سوالهای دانش تخصصی و عمومی, با توجه به جنسیت آنان تفاوت معنیداری وجود دارد (0> ۰/۰۵). ولی در رابطه با سن» تحصیلات و سابقهکاری تفاوت معنیداری مشاهده نشده است (0 <۰/۰۵).