چکیده:
محیط مدرسه به عنوان زیستگاه مهمی که سالهای متمادی از یک زندگی فرد را در برمیگیرد، نقش قابل تاملی در شکلگیری شخصیت و شاکله اخلاقی و رفتاری افراد دارد. یک فرد در سنین هفت تا هجده سالگی دوران زندگی خود با محیط مدرسه درگیر است و از آنجایی که این سنین، سنین یادگیری و شکلگیری هویت و نقش پذیری و الگویابی یک فرد است، مدرسه تاثیر مهمی در این فرایندهای روان شناختی و طبیعی دارد. خاطرات دوران تحصیل در مدارس، ازجمله یادگارهایی است که افراد همواره با خود مرور میکنند و از لحظه به لحظه خوشایند یا ناخوشایند آن برای اقوام و دوستان و فرزندان خود تعریف میکنند. این امر گویای شدت ماندگاری و اثرگذاری حوادث این برهه زمانی است. علاوه بر معلم به عنوان اصلیترین عامل اثرگذار، نباید از تاثیرات رفتاری سایر ارکان مدرسه از جمله مدیر مدرسه و معاونین آموزشی و پرورشی، مربی بهداشت، مربی ورزش و سایر عوامل فعال در حوزه ی آموزشی و پرورشی مدارس غافل ماند. این مقاله با بررسی نقش تک تک عوامل اجرایی و آموزشی فعال در مدارس، به اندازهگیری میزان اثرگذاری تعاملات آنها در جهت پویا و فعال و موفق بودن دانش آموزان اقدام نموده است. در دستگاه تعلیم و تربیت معلم تحت تاثیر برنامهها و ابلاغات راهبردی مراتب بالاتر از جمله مدیر مدرسه و معاونین و در مرتبه بالاتر برنامههای ابلاغی نهاد آموزش و پرورش میباشد. پس نباید و نمیتوان تمام جنبههای مدیریت کلاس را تحت تاثیر مطلق معلم دانست و باید تاثیرات عوامل بالاتر را نیز بررسی نمود که در این مقاله به بررسی نقش ارکان اصلی مدرسه از جمله مدیر و معاونین پرداخته شده است. نوع روابط این افراد در اکوسیستم مدرسه و هم جهت بودن اهداف آنها در سیاست گذاری های مدرسه میتواند به محیط آموزشی کمک کند تا مدرسهای پویاتر و با نشاط تر و از نظر علمی، عملکرد ممتاز تری داشته باشد.