چکیده:
در فرایند برنامهریزی استراتژیک[1]، زمان و عدم قطعیت، نقش مهمی ایفا میکنند [1،
صص 361-384]. تغییرات غیرقابل پیشبینی در محیط، بسیاری از صنایع را زمینگیر ساخته
و یا از صحنه رقابت حذف کرده است و پیشبینیها در مورد آینده را با شکست روبهرو
ساخته است. سازمانها بهطور غیرقابل پیشبینی با تکنولوژیهای[2] جدید، محصولات جدید
و بازارهای جدید روبهرو میباشند و استراتژیهای[3] تدوین شده، پاسخگوی نیاز آنها
در چنین محیط پویا و متغیری نیست. این فشارها در آینده افزایش نیز خواهد یافت، زیرا
که تغییرات تکنولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی همچنان رو به گسترش است.
بدیهی است که آینده قابل پیشبینی نیست. اما نکته قابل توجه این است که سازمانها
میتوانند خود را برای مقابله با آن آماده کنند و این آمادگی سبب ایجاد مزیت رقابتی
برای آنها میشود. هر چه عدم قطعیتها تشدید شود، مزیت رقابتی سازمانهایی که
استراتژیهای پایدار و مقاوم را در برابر تغییرات
تدوین کردهاند، نیز افزایش مییابد. هدف این مقاله معرفی روشی است که به سازمانها
قابلیت تدوین استراتژیهای استوار در شرایط عدم قطعیت را میبخشد و آنها را در جهت
مصون کردن استراتژیهای خود در برابر تغییرات محیطی هدایت میکند.
روش معرفی شده در این مقاله، از این جهت که روش عمومی تدوین استراتژی را با دو
ابزار مقابله با عدم قطعیت، یعنی برنامهریزی سناریو و سیستم استنتاج فازی[1] ترکیب
میکند، از تازگی و نوآوری برخوردار ساخته است. این روش با استفاده از عوامل
غیرقطعی در محیط، اقدام به طراحی سناریوهای محتمل پیش روی سازمان کرده و با استفاده
از اطلاعات فازی بیان شده بهوسیله خبرگان در سیستم استنتاج فازی اقدام به انتخاب
استوارترین استراتژی سازمان در مواجهه با سناریوهای[2] طراحی شده میپردازد.
این روش به مدیران و برنامهریزان استراتژیک سازمانها، کمک میکند تا بتوانند با
ارزیابی محیط آینده خویش، به بینش درستی در تدوین استراتژیهای سازمان دست یابند و
مزیت رقابتی سازمان را در محیط آشفته و متغیر آینده حفظ کنند.
این روش به مدیران و برنامهریزان استراتژیک سازمانها، کمک میکند تا بتوانند با
ارزیابی محیط آینده خویش به بینش درستی در تدوین استراتژیهای سازمان دست پیدا کنند
و مزیت رقابتی سازمان را در محیط آشفته و متغیر آینده حفظ کنند.
خلاصه ماشینی:
"ERP: Enterprise Resource Planning جدول 3 مراحل موردکاوی مرحله اول: مرحله ورودیماتریس ارزیابی عوامل خارجیماتریس ارزیابی عوامل داخلی مرحله دوم: مرحله مقایسهماتریس تهدیدات، فرصتها، نقاط ضعف و نقاط قوتماتریس ارزیابی موقعیت و اقدام استراتژیک مرحله سوم: مرحله تصمیمگیریماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی روششناسی برنامهریزی استراتژیک استوار جدول 4 فهرست استراتژیهای منتخبردیفعنوانشرحاستراتژی1استراتژی توسعه محصولبالا بردن فروش از طریق بهبود بخشیدن به محصولات و خدمات کنونی یا عرضه نوع جدید آناستراتژی2استراتژی توسعه بازارعرضه خدمات و محصولات کنونی به مناطق جغرافیایی جدیداستراتژی3مشارکتبهرهگیری از مزایای تکنولوژیکی و نشان تجاری شرکتهای صاحب نام دنیااستراتژی4کاهش هزینهکاهش هزینهها از طریق افزایش در تولید و صرفه جویی به مقیاس در نهایت با استفاده از ماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی مطلوبیت هریک از استراتژیهای فوق در پاسخگویی به فرصتها و تهدیدهای محیطی و نقاط قوت وضعف سازمان امتیازدهی شد و در نتیجه استراتژی مشارکت بهعنوان استراتژی مناسب سازمان بنا به روش عمومی برنامهریزی استراتژیک انتخاب گردید.
سپس با بهکارگیری روش برنامهریزی استراتژیک استوار، استراتژیها به گونه زیر براساس میزان استواری رتبهبندی شدهاند: 1- کاهش هزینه با افزایش تولید و افزایش کارایی سازمان 2- مشارکت با شرکتهای بینالمللی مطرح در صنعت فناوری اطلاعات 3- توسعه محصول 4- توسعه بازار آنچه منطقی بهنظر میرسد این است که با توجه به امکان بازشدن بازار ایران و بحث پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی و کلیه دلائلی که در ابتدای این قسمت ذکر شد مشارکت با شرکتهای معتبر و صاحب نام بینالمللی از استراتژیهای جذاب در پیش روی شرکت مطالعه شده است و همچنان که مشاهده میشود در این روش نیز بهعنوان دومین استراتژی مطلوب رتبهبندی شده است."