چکیده:
دنیای فردا دنیای سازمانهای پسانوگراست و شاید اشکال غالب سازمانهای امروزی همچون
بوروکراسیها که به شکل حیرت آوری در تار و پود زندگی اجتماعی انسان امروز ریشه
دوانیده است و زندگی بدون آنها غیرقابل تصور مینماید، پاسخگوی نیازهای جامعه فردا
نباشد؟_ مفاهیم سازمان، مدیریت و رهبری و فرایندهای مرتبط با آنها بشدت در معرض
تغییرند. با رشد سریع تکنولوژیهای مختلف بخصوص فناوری اطلاعات و فنون ارتباطی
جدید، از هم اینک آهنگ فروپاشی ساختارهای عریض و طویل به گوش میرسد و مفاهیمی
همچون سازمانهای مجازی، دولت الکترونیک، تجدید ساختار و کوچک سازی، جایگزینهای
رهبری، مدیریت فیلسوفانه و … فضای مطالعه پیرامون مفهوم سازمان را پر کردهاند.
سازمان غیررسمی که بعنوان نماد ارتباطات واقعی در سازمانها شناخته میشود بهدلیل
افزایش ارتباطات غیرحضوری در سازمانهای مجازی و ساختارهای نامرئی، در حال فروپاشی
است.
ما وارد دنیای پست مدرن (فرا نوین) شدهایم، جاییکه مفاهیم روبنایی همانند اشکال
ساختاری - کارکردی سازمان با این شدت در حال تغییرند و ناگفته پیداست که چه تحول
عظیمی در انتظار بنیانهای نظری (تئوریک) آنهاست.
این نوشتار با مروری اجمالی براندیشههای ظهور نوگرایی و رویکرد تکامل یافته و
انتقادی پس از آن تحت عنوان پست مدرنیزم یا فرانوگرایی در زمینههای مرتبط با مفهوم
سازمان، ابتدا به معرفی و مقایسه برخی ویژگیهای سازمانهای نوین (مدرن) با سازمانهای
فرانوین (پست مدرن) می پردازد و سپس به برخی از ابعاد فرایند رهبری در سازمانهای
پست مدرن بخصوص زمینههای مطالعاتی آن اشاره میکند.
خلاصه ماشینی:
چکیده دنیای فردا دنیای سازمانهای پسانوگراست و شاید اشکال غالب سازمانهای امروزی همچون بوروکراسیها که به شکل حیرت آوری در تار و پود زندگی اجتماعی انسان امروز ریشه دوانیده است و زندگی بدون آنها غیرقابل تصور مینماید، پاسخگوی نیازهای جامعه فردا نباشد؟_ مفاهیم سازمان، مدیریت و رهبری و فرایندهای مرتبط با آنها بشدت در معرض تغییرند.
این نوشتار با مروری اجمالی براندیشههای ظهور نوگرایی و رویکرد تکامل یافته و انتقادی پس از آن تحت عنوان پست مدرنیزم یا فرانوگرایی در زمینههای مرتبط با مفهوم سازمان، ابتدا به معرفی و مقایسه برخی ویژگیهای سازمانهای نوین (مدرن) با سازمانهای فرانوین (پست مدرن) می پردازد و سپس به برخی از ابعاد فرایند رهبری در سازمانهای پست مدرن بخصوص زمینههای مطالعاتی آن اشاره میکند.
«جان لیوتارد» بر منسوخ شدن «روایات برتر» قبلی (همچون مدیریت علمی در عرصه سازمان و مدیریت) و ظهور جایگزینهای متوالی برای آنها تاکید میکند و «بادریلارد» از «فرا واقعیت» و اینکه در دنیای پست مدرن تصور افراد از واقعیات از خود واقعیتها واقعیتر شده و شکل دهنده رفتارهای فردی، سازمانی و اجتماعی میشوند، یادمیکند.
آنچه مسلم است واژه پسانوین یا پست مدرن نماد مجموعه یافتههایی است که بعد از مدرنیزم یا نوگرایی مطرح شده است و در واقع میتواند حاصل تکامل و یا نتیجه انتقادی آن باشد و سرانجام میتوان گفت در مقام ارتباطی «رویکردی» برای مواجهه با آینده است که این گفته با دیدگاه کسانی که آن را فلسفه نیز به شمار آوردهاند تعارض چندانی ندارد.
رهبری در عصر فرانوین در تئوری نوین (مدرن) تاکید برتاثیرات رهبری و مطالعه جایگاه قانونی رهبر در بوروکراسی مد نظر است، اما در فرانوین تمرکز بر چگونگی فرایند رهبری است.