چکیده:
در این نوشته سعی بر این است که در بخش اول نشانههایی از آیات و روایات که به صورت اشاره یا با تأویل بر
«وجود» حضرت مهدی دلالت دارند، بررسی و با دانش روز تطبیق شوند و احیانا برخی آرا، مورد نقد قرار
گیرند. در بخش دوم نیز آیات و روایاتی (طی 6 شماره) که به صورت اشاره یا با تأویل بر «ظهور» آن حضرت
دلالت دارند بیان میشود و هماهنگی آنها با دستاوردهای جدید دانش فضا روشن میگردد و سرانجام به
وظیفه ما در عصر انتظار فرج اشارهای خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"(1) سید بن طاوس قدسسره سپس میافزاید: شیخ مفید نیز در کتاب مقالات میگوید: از آنجا که خداوند خورشید و ماه و سایر نجوم را نشانههای حساب آفریده و آنها را مایه زیور آسمانها قرار داده و توسط آنها مردم راهنمایی میشوند عقل مانع از آن نیست که [آنها] دلالت بر احکام پدیدهها داشته باشند و ما نمیتوانیم منکر آن باشیم و میتوان گفت خداوند این دانش را به پیامبران آموخته و نشانه صدق آنان شمرده است.
امام صادق علیهالسلام برخی از ویژگیهای آیین اسلام در آن زمان را این گونه بر میشمارد: وقتی حضرت قائم قیام کند به جانب کوفه رهسپار میشود و چهار مسجد را در کوفه ویران میسازد، [چون با موازین اسلام همخوان نمیباشند] و در روی زمین مسجدی که دارای بالکن (اشراف) باشد باقی نخواهد ماند جز این که ویران میکند و آنها را بدون اشراف میسازد، راههای بزرگ را توسعه میبخشد و دستور میفرماید هر آنچه از دیوارها به جانب خیابان و کوچهها خارج شدهاند همچون بالکون، ناودان و...
(2) ایست فلک و تأیید سخن مفاد خبر یاد شده را میتوان از دیدگاه دانش روز هم تأیید کرد؛ یعنی طولانی شدن روز و سال در زمان ظهور حضرت مهدی(عج) با هیچ مشکلی روبهرو نخواهد شد، بلکه نشانه هایی در دست است که میتواند مؤید حدیث باشد: الف) اگر ما با توجه به نیروی گرانش عام (جاذبه عمومی 2GM.
از این رو، امام صادق علیهالسلام برای رفع تعجب ابو بصیر میفرماید: آن گونه که ماه برای رسول خدا شکافته شد [روایات در این خصوص از اهل سنت و شیعه به سر حد یقین و تواتر رسیده است] و پیش از آن، خورشید بر «یوشع بن نون» بازگشت [به احتمال قوی به مقدار چند ساعت کره زمین در حرکت وضعی خود از چپ به راست (شرق به غرب) برگشته باشد."