چکیده:
پل ریکور،اندیشمند فرانسوی،در نظریه هرمنوتیک ادبی خود اولویت را به متن میدهد و در گروه متن محوران گنجانده میشود.وی در نظریه خود این سوال کلیدی را بررسی میکند که آیا متن ادبی دارای استقلال معناشناختی است یا خیر؟از نظر وی متن از سه جنبه دارای استقلال معناشناختی است:1.از نیت نویسنده،2.از خواننده اولیه،3.اوضاع اجتماعی-تاریخی تولید متن.براساس این تفسیر،متن رشتهای از الفاظ دارای معناست و آگاهی،قصد و نیت صاحب سخن در شکلدهی معنای آن سهمی ندارد.معنای متن واقعیتی قائم به متن و مستقل از مؤلف و وضع تولید خود است که مفسر و خواننده متن آن را میفهمند.البته در باب استقلا معنایی متن نیز مناقشات زیادی تا به حال وجود داشته است که هریک از مناقشات به جنبه خاصی از آن توجه کردهاند.یکی از این مناشقات موضوع مقاله حاضر است که قصد دارد هرمنوتیک ادبی متن محور ریکور را از منظر کاربرد آن برای تفسیر رمان سیاسی بنگرد. بنابراین در این مقاله مفاهیم سیاسی موجود در یک رمان سیاسی مهم هستند،مفاهیمی مثل قدرت،اقتدار،و...که میتوانند مدل متن محور ریکور را مدلی شکننده سازد،چراکه کار ریکور چارچوبی را برای تفسیر متون سیاسی،بهطور عام،و رمان سیاسی،بهطور خاص، واسطه تمرکزش بر معنا(استقلال متن از نویسنده و شرایط تاریخی-اجتماعی)ارائه نمیدهد.
خلاصه ماشینی:
"هرمنوتیک ادبی متن محور ریکور را از منظر کاربرد آن برای تفسیر رمان سیاسی بنگرد.
هرمنوتیک ادبی کلاسیک استوار بر این باور است که متن به هر رو معنایی دارد،خواه ما آن را
نکته مهم دیگر در نظریه ادبی ریکور این است که در این نظریه نهتنها متن از مولف خود
روایت داستانی به این اعتبار جهانی خاص است که خواننده آن را کشف میکند و در کنش«بازپیکربندی»،آن را برای خود میآفریند.
به همین دلیل نظریه ریکور احتیاج به بازبینی و تدوین مجدد دارد و بر پایه این تجدیدنظرها و تدوینبندیهای مجدد است که مفسر تلاش میکند تا
اثر دور میکند،اما جهانی را باز میکند که این جهان در دو وضع تولید متن و تفسیر متن معنا
معنای رد نیت نویسنده است،اما برای تفسیر آن به دو امر متن و زمینه توجه کند که در بخش
راهحل ما در باب تفسیر رمانهای سیاسی این است که مفسر میباید ابتدا معنای سیاسی را
از این طریق هم میتوان از هرمنوتیک ادبی ریکور برای تفسیر یک رمان سیاسی
منظور از حرکت متن به زمینه این است که در رمان سیاسی به مسائل و مباحثی اشاره میشود
نظر گرفتن این احوال به تفسیر متن میپردازد و در دیالکتیک فاصلهگذاری و به خود اختصاص دادن،که به جهان متن ختم میشوند،قوس هرمنوتیکی ریکور را تکیمل میکند.
این طریق هم میتوان از هرمنوتیک ادبی ریکور برای تفسیر یک رمان سیاسی استفاده کرد و
امضای نویسنده در انتهای اثر،نشانهای از این پیوند استوار میان مولف و سبک متن و تفسیر آن است."