خلاصه ماشینی:
"نیویورک که تایمز در 5 مارس 1978[14 اسفند 1356]محتاطانه و با این عبارت قدم به آبهای متلاطم سیاست ایران گذاشت:"جنجالی که در میان محافل محافظه کار مذهبی بر سر آزادی زنان آفریده شده احتمالا ناشی از مخالفت سیاسی با تلاشهای شاه برای مدرنیزه کردن کشور است.
"10 برای امریکاییهایی که راه تهیه هر روزه نیویورک تایمز و خواندن مطالبش را انتخاب نکرده بودند(در بیشتر مناطبق امریکا خریدن این نشریه اگر نه غیرممکن اما در بسیاری از اوقات به سختی فراهم میشد)،کسب اخبار ایران مشکل بود.
از نظر کارتر،چنین به نظر میرسید که سولیوان از سیاست حمایت قاطع از شاه به این حس تقریبا جنونآمیز درافتاده بود که گویی تنها با تماس با خمینی میتوان منافع امریکا در ایران را نجات داد.
کارتر پیش از پس دادن آن متن به برژینسکی در بالای آن ورق این کلمه را نوشته بود:مزخرف!48 شاه در 16 ژانویه[26 دی]سوار بر بوثینگ 707 ساخت امریکا که خلبانیاش را خود برعهده داشت از ایران فرار کرد.
اما در میان انقلابیون،کمترکسی پیدا میشد که در داد و ستد و برقراری ارتباط با امریکاییها-که در ادبیات قبل از انقلاب به کثیفترین خبیثان ملقب شده بودند-منافعی دنبال کند و برای ایرانیان غیرانقلابی هرگونه رفتوآمدی با امریکاییها (بویژه امریکاییهای وابسته به دولت این کشور)خطرناک و چه بسا مرگبار بود.
تا 10 فوریه[21 بهمن]،نیروی هوایی ایران به کنترل نیروهای طرفدار[امام]خمینی درآمد و به کمک مردم به نبرد با باقیمانده نیروهای شاه دوست مرسوم به گارد جاویدان مشغول بودند از این سختتر،پرسنل ارتش بود که از هممکاری برای او انداختن جنگ داخلی سرباز زد و به انقلاب اعلام وفاداری کرد."