خلاصه ماشینی:
"پیش از این در دایرة المعارف بزرگ اسلامی بخش مربوط به ابن سینا را مطالعه کرده بودم و از جمله،1lاین عبارت را-با وجود مطالب بهتر دیگر که در این نوشته به آنها اشاره خواهم کرد-در حق شیخ الرئیس-نپسندیده بودم:«هر گاه خواب بر چشمانش چیره میشد یا احساس ناتوانی در تن خود میکرد، پیالهای شراب مینوشید.
(14)صاحب روضات نیز به مکاتبات عرفانی میان او و ابو سعید ابو الخیر اشاره دارد و با عبارات تند و لحنی داورانه، به نقل از این و آن درباره شرب و خمر و ملازمت او با دربار شاهان و امیران و اعوان ظلمه و اینکه او اولین حکیمی بوده که به دربار شاهان رفته و شراب نوشیده است، سخن گفته و سپس به توبه و احسان و صدقهاش در پایان عمر و مطالب دیگر اشاره دارد و در آخر کتاب شفا مینویسد:«لیس لنا دلیل عقلی علی وجوب حشر الاجساد کما لا دلیل لنا علی امتناعه لکنه لما اخبر به الصادق المصدق نصدقه فیما اخبر به، و لهذا یلزم حبس اللسان عنه.
» (21)4-درباره دایرة المعارف تشیعدر دایرة المعارف تشیع، قطع نظر از مباحث مربوط به تألیفات و بینش فلسفی ابن سینا درباره خدا، صفات خدا و عالم، نقش آدمی، نیروهای نفس، تصوف و امثال آن-که در این نوشته از آنها سخنی نگفتهایم-درباره شرح حال، پس از اشارهای مختصر به ولادت، تحصیلات، دوران خردسالی ابن سینا و حضور او در دربار شاهان وقت، درباره خصال او فقط به مسئله شرابخواری و بدزبانی، آن هم با عبارتی اغراقآمیز اشاره شده و از آن همه مطالب دیگر که تراجمنگاران از قدیم و جدید راجع به او آوردهاند، اندکی هم مطرح نشده است، در حالی که این کتاب شریف به حکم عنوانش میتوانست فرازهایی را در زندگی او برجستهتر سازد."