چکیده:
امروزه آموزش کارآفرینی به عنوان یک رشته علمی جدید به شدت مورد توجه دانشگاههای سراسر جهان قرار گرفته است.رؤسای مراکز علمی و دانشکدههایی که به ارائه این نوع آموزش میپردازند،خود را نسبت به جامعه متعهد دانسته و مأموریت اصلی دانشکدههایشان را ارتقای مهارتهای اولیه کارآفرینی یا ارائه مدارک دانشگاهی کارآفرینی تلقی میکنند.این مراکز و دانشکدهها از روشهای آموزش مانند تدوین عملی برنامه کسبوکار،سخنرانی و مطالعات موردی و مربیانی که خود تجربه کارآفرینی دارند،استفاده میکنند.
خلاصه ماشینی:
"برای مثال،دوهایم و هایت(2002) (1)-استادیار دانشگاه مازندران (2)-استادیار دانشگاه تهران (3)-استادیار دانشگاه تربیت مدرس (4)- Shigeru fuji (5)- Kobe university جدول شماره(1)گرایشها به سوی کارآفرینی به عنوان یک حوزه علمی (به تصویر صفحه مراجعه شود) Source:(Duhaime and Hitt,2000) طی نظرسنجی از 002 تن از رؤسای دانشکده که اقدام به ارائه برنامههای آموزش کارآفرینی کردهاند،نشان دادند که تمایل به ادامه آموزش کارآفرینی زیاد شده است(جدول شماره 1).
با تأمل در جدول 3 میتوان دریافت که 63 درصد پاسخدهندگان،دلیل اصلی ارائه برنامههای آموزشی کارآفرینی را نیاز جامعه و بازار میدانند،در حالی که دلایل اقتصادی و پژوهشی را به ترتیب 21/5 درصد جدول شماره(3)دلایل اولیه و ثانویه ارائه برنامههای آموزشی کارآفرینی (به تصویر صفحه مراجعه شود) و 11/2 درصد به عنوان دلیل اصلی ارائه این برنامه قلمداد کردهاند.
مأموریت و تعهدات دانشکدههای کسبوکار و کارآفرینی مطابق تحقیق هاگان(4002)از تعداد 0101 دانشکده مورد بررسی،در سال 3002،از 824 نفر رئیس دانشکده جدول شماره(5)درجهها(مدرک)،گواهیها،برنامههای آموزش کارآفرینی-سال 3002-2002 (به تصویر صفحه مراجعه شود) Source:Hagan,2004 جدول شماره(6)اولویتبندی مأموریتهای دانشکدهها از نظر رؤسا و اعضای آنها (به تصویر صفحه مراجعه شود) مجددا نظرسنجی کرد.
اما آنچه که از این جدول میتوان دریافت این است که همه روشهای پنجگانه فوق رایج هستند،ولی روش سخنرانی کارآفرینان رایجترین شیوه است،در حالی که شیوه آموزش ویدئویی کمتر از بقیه روشها رایج بوده است برای اینکه از تعداد 914 نفر مورد بهکارگیری شیوههای مزبور،تنها 75 مورد(41 درصد)توسط دانشکدهها استفاده شده است.
نمودار شماره(1)درصد بهکارگیری شیوههای پنجگانه آموزش کارآفرینی (به تصویر صفحه مراجعه شود) مطابق جدول 01،اطلاعات حاصل از نظرسنجی سال 7991 در ایالات متحده نشان میدهد که تدوین برنامههای کسبوکار(78 درصد)،مطالعات موردی (87 درصد)و سخنرانان میهمان(96 درصد)بیشتر از سایر روشهای آموزشی در دانشگاهها و مراکز آموزش کارآفرینی استفاده شدهاند."