خلاصه ماشینی:
"دیگر حوادث بیشتر بشری زندگی پیامبر نیز موضوع اشعار مفصلی بوده است که در بسیاری از آنها از«آ»ی کشیده یا دیگر حروف برای تشکیل قافیه و رسیدن به قالب نسبتا سادهای از قصیده استفاده میشود.
در این گونه اشعار، شاعر ممکن است دست به اغراقگویی نامحدودی بزند:شعری سندی در مدح این پیر،مربوط به اواخر قرن هیجدهم،یکایک کشورها و شهرهایی را که«برکت»شیخ آنها را فرا گرفته است، بر میشمارد که همهء این نامها دارای تجانس آوایی هستند؛یعنی همان ابزار معمول به حافظه سپاری شعر عامیانه.
اشعار این دو نه تنها همچنان توجه جمیعتهای بسیاری از هندیان و پاکستانیان را در شبه قاره به خود جلب میکند که مورد توجه هندیان پراکنده در دیگر نظاط به ویژه لندن نیز قرار میگیرد.
شعر حالی«اعتلا و انحطاط تمدن اسلامی»(در سال 1879 م)به سادگی به«مسدس»معروف است و اشعار دینی اقبال مانند:«شکوا»و«جواب شکوا» نیز در قالب مسدس سروده شده است.
به نظر میرسد که در سنت ادبی ترکیه،یونس امر(متوفای 1321 م) در آناتولی نخستین کسی است که عشق خود به خدا و اشتیاق دیدار او و بیم و امیدش را نسبت به او طی اشعار سادهای سرود باشد.
از میان آنها اشعار اسماعیل حقی ارزروملو(متوفای 1785 م)با این شعر تسلی بخش که همچنان بر زبان بسیاری از ترکهای معاصر جاری است،میتوان نام برد: بگذارید ببینیم خدا چه خواهد کرد، که هر چه او کند،همواره نیکوست عمیقترین تأثیر یونس بر شاعر معاصر ترک، اسماعیل امر که هزاران شعر دقیقا به سبک شاعران پیشین بکتاشی و صوفی سرود،قابل مشاهده است."