چکیده:
یکی از مهمترین حوادث رانندگی،برخورد وسیله نقلیه در حال حرکت با عابر پیاده است. هرچند از راننده انتظار میرود حد اکثر توجه و احتیاط را به عمل آورد تا از ورود صدمات جانی به عابرین جلوگیری کند،ولی گاهی عابر پیاده با عبور غیر مجزا خود از مسیری که وسیله نقلیه در حال حرکت است حادث برخورد وسیله نقلیه را با خود اجتنابناپذیر میکند، در این صورت با جمع شرایطی،راننده فاقد مسئولیت است.به علت اهمیت موضوع، قانونگذار بالصراحه حکم موارد مختلف این حادثه را تعیین کرده است و در مواد 333 قانون مجازات،4 قانون ایمنی راهها و راهآهن و تبصره ماده 8 قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و اخذ جرائم،شرایط عدم مسئولیت راننده در این حادثه رانندگی را مشخص کرده است.از اینرو،ضمن بررسی مواردی که راننده در اینگونه حوادث دارای مسئولیت مدنی است، شرایط و فروض مختلف هر یک از مقررات قانونی مذکور تشریح شده است.
خلاصه ماشینی:
"عدم مسئولیت راننده در مقابل عابر براساس ماده 8 قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و اخذ جرائم به موجب این ماده«در صورتی که عابر پیاده در عبور از سواره و معابر و خیابانها جز از نقاطی که خطکشی شده و مخصوص عابر پیاده(محل مجاز)از محل دیگری(محلهای غیر مجاز)عبور کند،متخلف شناخته میشود و مکلف به پرداخت جریمه مقرر در آییننامه میباشد و در صورتی که در این قبیل نقاط غیر مجاز وسیله نقلیه موتوری با عابر پیاده تصادف کند راننده وسیله نقلیه در صورتی که کلیه مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت کرده باشد مسئول شناخته نمیشود.
» تبصره-در شهر تهران در خیابانهایی که به وسایل ایمنی مجهز شده باشند و مقررات زیر به وسیله شهرداری برای اطلاع آگهی شود،عابر پیاده مکلف است فقط درمحلهای مخصوص عابر پیاده عبور و در غیر این صورت،اگر تصادفی بین وسیله نقلیه و عابر پیاده در سوارهرو واقع شود مشروط بر آنکه راننده مست نبوده و گواهینامه مجاز رانندگی داشته باشد و با سرعت مجاز حرکت کرده و وسیله نقلیه او نقص فنی مؤثر در حادثه نداشته باشد و سه نفر افسر ارشد کارشناس تصادفات راهنمایی و رانندگی از این جهات عدم مسئولیت راننده را گواهی نمایند، مسئولیت جزایی متوجه راننده نخواهد بود و راننده آزاد خواهد شدو پرونده به مراجع قضایی جهت اقدام مقتضی ارسال میشود.
این مقررات عبارتند از ماده 333 قانون مجازات اسلامی،این ماده به عنوان مبنایی عام در این مورد تلقی میشود،ولی ماده 4 قانون ایمنی راهها و راهآهن که در خصوص برخورد وسیله نقلیه در حال حرکت مجاز به عبور از شاهراه با عابر پیاده است،به عنوان،یک قاعده استثنایی در این مورد تلقی میشود و صرفا در حوادثی که در شاهراه اتفاق میافتد قابل اعتماد خواهد بود."