چکیده:
فلسطین بیش از نیم قرن است که اسیر چنگالهای صهیونیسم جهانی است. در این مدت، فلسطین
همواره کانون نزاع و برخورد فلسطینیان خواهان استقلال و آزادی، با اشغالگران صهیونیستی بوده
است؛ اما طی سالهای اخیر، مبارزات مردم فلسطین علیه اسرائیل غاصب، روند تازهای پیدا کرد که از
آن به «انتفاضه» مردم فلسطین یاد میشود. به راستی، انتفاضه چرا پدید آمد؟ بسترها و زمینههای
آن چه بود؟ و آیا در حیات کوتاه خود، دستاورد، پیامد و بازتابی هم داشته است؟ مقاله حاضر
میکوشد به این سؤالات پاسخ دهد.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین، دور از انتظار نبود که در 1353 / 1974 کنگره ملی فلسطین با استقرار دولت مستقل فلسطینی در هر نقطه آزاد شده ـ نه همه خاک فلسطین ـ موافقت کند و نیز، در 1356 / 1977 ساف آمادگی خود را در به رسمیت شناختن اسرائیل اعلام کرد و در 1360 / 1981 توقف عملیات علیه اسرائیل را پذیرفت.
بر اساس این قرار داد، ساف بار دیگر اسرائیل را به رسمیت شناخت و اسرائیل برای از میدان راندن گروههای فلسطینی رادیکال، این سازمان را برای اولین بار، به عنوان نماینده مردم فلسطین پذیرفت و به آن اجازه داد یک دولت خود مختار فلسطینی که تنها به اداره مسائل پست، امور شهری، منابع آبی و مانند آن بپردازد، تشکیل دهد.
بنابراین، انقلاب اسلامی برداشتی نوین از اسلام و قرآن در جامعه سنی مذهب فلسطین پدید آورد؛ و به عقیده شیخ اسعد تمیمی، از رهبران جنبش فلسطین، تا زمان انقلاب اسلامی، اسلام از عرصه نبرد فلسطین غایب بود و انقلاب اسلامی ایران این حقیقت را که اسلام تنها راه حل، و جهاد، تنها وسیله اصلی برای مبارزه علیه صهیونیسم است به قیام مردم فلسطین، ارزانی کرد.
با وجود آن که سخن گفتن از مهاجرتهای معکوس، گوینده را به فردی ترسو و بزدل مبدل میسازد و یهودیان سعی میکنند به همین دلیل، از صحبت کردن در این باره امتناع نمایند، ولی به دلیل ناامنی که صهیونیستها در آن گرفتار آمدهاند، در یک نظرسنجی، 28 درصد از گروه سنی بین 25 تا 43 اعلام کنند که به طور جدی در مورد خروج از فلسطین اشغالی فکر کردهاند و اکثر قریب به اتفاق افرادی که مورد نظرسنجی قرار گرفتهاند، اعلام کردند به هیچ عنوان کسانی را که از فلسطین خارج میشوند و مهاجرت میکنند افرادی بزدل نمیدانند."