چکیده:
این مقاله با شرح دیدگاه کواین در وجودشناسی که به صورت منطقی در قالب التزام وجودشناختی ارائه میشود،حیثیت نظری موجودات را در نسبت با نظریات علمی بررسی میکند و از رهگذر نقشی که توابع نماینده ایفا میکنند،به نوعی نسبیت در حوزهء وجودشناسی میرسد،که کواین از آن به«نسبیت وجودشناختی»تعبیر میکند و روی دیگر آن ساختارگرایی علمی است.اگرچه این نسبیت و ساختارگرایی ضدواقعگرایی به نظر میرسند،کواین در فلسفهء خود به واقعنمایی علم پایبند میماند.او در پرتوی طبیعتگرایی و همچنین با جمع میان حیثیت درون ذات محمول صدق و خصلت واقعنمای آن،از واقعگرایی در چهارچوب علم تجربی بهطور قوی دفاع میکند.
خلاصه ماشینی:
">نسبیت وجودشناختی کواین و واقعگرایی در چهارچوب علم تجربی* دکتر سایه میثمی استادیار گروه فلسفهء دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال چکیده این مقاله با شرح دیدگاه کواین در وجودشناسی که به صورت منطقی در قالب التزام وجودشناختی ارائه میشود،حیثیت نظری موجودات را در نسبت با نظریات علمی بررسی میکند و از رهگذر نقشی که توابع نماینده ایفا میکنند،به نوعی نسبیت در حوزهء وجودشناسی میرسد،که کواین از آن به«نسبیت وجودشناختی»تعبیر میکند و روی دیگر آن ساختارگرایی علمی است.
اما در فلسفهء کواین چه توجیهی میتوان برای جایگاه الگویی اجسام در جریان شیئیتبخشی یافت؟به نظر میرسد کلید پاسخ به این پرسش را باید در دیدگاه او نسبت به ماهیت زبان یافت،چرا که وجودشناسی عبارت است از قول به وجود اشیا که در زبان تحقق مییابد و طی پیشرفت زبان از حالت بدوی به ارجاحی و علمی بسط پیدا میکند.
در مواجهه با دو نظریه که منطقا سازگار،به لحاظ محتوای تجربی معادل،و به یک اندازه با ملاکهای عملی از جمله سادگی و کارآمدی هماهنگ هستند،اما به دلیل تفاوت ذاتی در تعابیر آنها که از تفاوت وجودشناسی ناشی شده است،نمیتوان یکی را به دیگری فروکاست،آیا فقط یکی از آن دو صادق است یا هردو؟کواین چنانکه خود نیز اذعان دارد38،همواره در این باب میان دو دیدگاه مخالف در نوسان بوده است و انتخاب قطعی او را میتوان در آثار متأخرش مشاهده کرد."