خلاصه ماشینی:
"421 ولی باید یادآور شد که مقصود اصلی و اساسی آنها دست یافتن به هرموز بود و حمله اعراب مسقط خود بهانهای شد که آنرا مغتنم شمردند،به ویژه که در دستور العلم نایب السلطنه هند به گرگوریو فیدالگو هم مادهای میبینیم مبنی بر اینکه سفیر به دولت ایران اعلام کند«پرتغالیها تعداد بیشتری کشتی و نا و برای دفاع هند و کنگ خواهند فرستاد،مشروط به اینکه پناهگاه و جای امنتری از کنگ به آنها واگذار شود و اینچنین محلی را در هرموز میتوان یافت»سپس به سفیر توصیه شده بود (419)-نقل از فهرست ماتوش:ص 333 و متن کامل آن بزبان پرتغالی در پایان ترجمهء فرانسوی سفرنامه گرگوریو پرهیرا فیدالگو بچاپ رسیده است(ضمیمه IIl ،از ص 125 تا ص 128) (420)-در کتاب«پرتغالیها در مومباسا»چاپ لندن سال 1960 (421)-مقدمی سفرنامه ص 14 «برای اینکه این پیشنهاد در مخاطبان ایجاد نگرانی نکند باید در پیشنهاد خود نهایت حزم و احتیاط را رعایت کند.
439 از طرفی پرتغالیها میخواستند به هر کیفیتی هست باز به هرموز و بندرعباس دست یابند و به این اندیشه،در هر فرصتی موضوع عملیات مشترک نظامی ایران و پرتغال را مطرح و دنبال میکردند ولی دولت ایران که در نظر داشت با جلب توجه فرانسه به سوی مسقط و فتح آنجا440،خود را از همکاری پرتغالیها (438)-اوبن در مقدمهء سفرنامه،علت بازگشت کشتی مزبور را وزش باد مخالف نوشته(ص 29)ولی در فهرست پروفسور ماتوش از سندی ذکر شده و آن نامهایست که نایب السلطنه هند،پدروآنتونیو دونورونیا به تاریخ 15 دسامبر 1696(20 جمادی الاول 1108)آنرا به پادشاه پرتغال نوشته و مضمون آن حاکی است که بازگشت یک کشتی جنگی به بندر گوآ به سبب خیانت بعضی از ملاحان بوده است» (ر."