خلاصه ماشینی:
"به خاطر بیاوریم که اولین شهرهای آزاد و مستقل در سومر پدید آمدند؛در همهء این شهرها قدرت سیاسی در «مجمع شهر»تمرکز یافته بود که آنرا«مجمع همشهریان»نیز میگفتند و از مردان بالغ آزاد تشکیل مییافت؛امور روزمرهء شهر را«شورای معمرین»اداره میکرد؛اختیارات«حاکم شهر»محدود بود؛ «هیچ امر مهم اجتماعی صورت نمیگرفت مگر اینکه قبلا به تصویب مجمع شهر رسیده باشد»؛ مجمع شهر از استلال رأی برخوردار بود و از آداب آن مشورت و گفتوشنود و به اصطلاح سومری«پرسش یکی از دیگری»بود؛مجمع اختیارات قضایی هم داشت(عینا مانند مجمع شهر در شهرهای خودمختار ایونی که بعدها بوجود آمد و از آن صحبت داشتیم).
به عقیدهء این نویسنده:آتن در میان همهء دولتهای شهری تنها دولتی بود که چنان مراسمی را برگذار میکرد؛یکی از نامداران شهر به سخنسرایی برمیخاست؛این سخنوریها بررویهم اعتقاد آتنیان را دربارهء خودشان میساخت؛به تاریخ سیاسی آتن هویت شاخصی میبخشید؛و از همه مهمتر در تشکل اندیشههای سیاسی جدید تأثیر به سزایی داشته است.
مورخان سیاسی از قدیم و جدید در این قضیه بررویهم اتفاق رأی دارند که دموکراسی آتن آنگاه به انحطاط گرایید-و بلکه تغییر ماهیت داد-عوام الناس و لومین آتنی بر مجمع شهر تسلط پیدا کرد،و نفوذا شورای اجرایی کاهش گرفت.
اما مقام آتن در دانش و فکر برجای ماند در کل جریان آن سلسله حوادث-منطق سیاسی مجمع شهر آتن«مقتضیات امپراطوری»یا خودپرستی صرف بود؛وجههء نظر دولت آتن به کار بستن قدرت عریان بود آمیخته با تعرض و دیوانگی سبعانه؛و روش آن طرد همهء معیارهای اخلاق و شرافت و عدالت بود."