خلاصه ماشینی:
"کارکنان با نوبت کاری چون مجبور به انجام وظیفه در تعطیلات آخر هفته هستند بهطور کلی از شرکت در بسیاری از این رخدادها محروم میشوند.
برنامه جمع کردن اعضا خانواده و فامیل به دور هم معمولا برای آخر هفتهها و یا تعطیلات رسمی صورت میگیرد،بنابراین اشتغال به کار در نوبتهای کاری ممکن است با انجام وظیفه در این روزهای خاص همراه شود.
بعضی از کارکنان تاکید کردند: -وقتی در نوبت عصر گاهی(11-3 بعد ازظهر)کار میکنند زمان کمی برای گذراندن با کودکان مدرسه روی خود دارند.
-درک مناسب نداشتن اعضای خانواده و فامیل درباره محدودیتها و انعطافناپذیری کارهای نوبتی -مشکل در نگهداری و مراقبت از والدین مسن کارکنان -اشکال در برنامهریزی برای کودکان که رد خانوادههای گسسته و یا طلاق گرفته زندگی میکنند -به علت تفاوت در روزهای خارج از کار زمان کافی برای آنکه با همسر خود تنها باشند ندارند(بهویژه هنگامی که هردو نفر شاغل باشند) در پژوهش دوم پاسخها براساس سوالات به دست آمده از تحقیق ملی کارکنان در سال 1994 در خصوص نوبت کاری تجزیه و تحلیل شد.
ولی چگونه میتوان این تاثیر را کاهش داد؟یکی از راهها ارایه برنامه آموزشی مناسب برای دسترسی کارکنان به یک روش سالم زندگی که با کار نوبتی تناسب داشته باشد است.
نوبتهای کاری طولانیتر(ساعت 12-10)ممکن است باعث شود تا فرد تعداد روزهای کاری کمتری ناچار به حضور در محل کار خود باشد،تعداد روزهای بیشتر خارج از کار زمان بیشتری در اختیار فرد قرار میدهد تا در تماس و خدمت خانواده باشد."