خلاصه ماشینی:
"در مدت پذیرش زندانیان،بزهکاران مورد ارزیابی خطر خودکشی به کمک جدول ارزیابی درجهبندی شده(که این درجات در بررسی خطر خودکشی استفاده میشود)مورد مطالعه بزهکارانی که دارای سابقهی اقدام به خودکشی بودند اغلب مردان جوان،مجرد و سفیدپوست بودند که البته سابقهی ارتکاب جنایتهای خشونتآمیز هم داشتند قرار گرفتند.
ارزیابی هنگام پذیرش زندانیان به ما این امکان را داد که این موارد بهطور کامل احراز شوند که زنان گروه مرجع نسبت به زنان گروه شاهد در مورد مشکلات روزمره،روابط زناشویی و خانوادگی،مشکل اعتیاد،نقشی که در مجموعههای کاری داشتهاند و نیز ثبات احساسات،بسیار تاثیرپذیر و آسیبپذیرتر هستند.
زنان بزهکار که رفتارهای منجر به خودکشی داشتهاند،ناهنجار و اجتماعی ناپذیریهای بسیاری را از خود بروز دادهاند اما این مشکلات برای گروه بزهکاران شاهد-مشکلات این چنینی-به صورت حاد وجود نداشت.
بزهکاران گروه شاهد مشکلات کمتری را در اجتماع پذیری در زندان داشتند که این مطلب میتواند امکان خودکشی آنان را نشان دهد؛آن دسته که سابقهی شروع به خودکشی داشتند، مشکلات بسیار هنجارمندی و جامعهپذیری داشتند و این بیانگر اعمالی است که ممکن است به خودکشی منجر شود.
در مدت زمانی که احتمال داشت بزهکاران خودکشی کنند روابط خانوادگی بزهکاران با خانوادهشان به خصوص آن دسته که مرتکب شروع به خودکشی شده بودند کاهش یافته بود(یا به شدت تیره شده بود)این وضعیت به سهم خود بسیار بیشتر از گروه شاهد بود.
در نهایت،در محدودهی زمانی معلوم شده برای بزهکارانی که قصد خودکشی داشتند مواردی بودند که بارها اجتماعناپذیری خود را ثابت کردند که البته این ناهنجاری به دلیل افسردگی، بیانگیزه بودن،ناراحتی،حس خصومت،ناتوانی در مقابله با مشکلات،مشکلات روانی،انزوا،درونگرانی و ناتوانی در حل مشکلات فراشخصیتی بود."