چکیده:
موج پادکست به عنوان یک رسانه از اواخر سال 2004 شروع شد (ویکیپدیا). می گوییم اینترنت ابزاری در جهت تسریع جهانی شدن است؛ محیطی که بیش از سایر رسانه ها امکان شنیده شدن تک تک افراد را به وجود آورده است. اگر رسانه ها در دوره ای با قدرت انحصاری خود فریاد «تکصدایی» بودند، اینترنت آغازی برای «چند صدایی» شد. حال اگر بخواهیم به صدا به معنای واقعی خود، «صدا»ی فرستنده تکیه کنیم، پادکست این امر را سهولت بخشیده است. در این مقاله، سعی نگارنده بر این است پادکست و رادیو را در کنار هم تحلیل کند؛ چرا که محتوای هر دو «صدا» است و تفاوتها بر سر چگونگی انتشار و ابزار مورد استفاده برای پخش، در راستای آن محتوا است.
خلاصه ماشینی:
com چکیده کلیدواژگان: پیشینه پادکست (podcast) انسان به کمک پنج حس میتواند با دنیای پیرامون خود ارتباط برقرار کند و رسانه ها برای جذب مخاطب خویش باید از یکی از این حواس بهره برند.
این لغتنامه پادکست را این طور معرفی کرده است: «برنامهای رادیویی که دیجیتالی ضبط شده و برای دانلود و قرار دادن در دستگاه های شخصی پخش صدا در اینترنت گذاشته می شود.
» در لغتنامه اینترنتی ویکیپدیا هم در توضیح کلمه پادکست این طور آمده است: «پادکست یا پادپخش یکی از روش های انتشار پرونده بر روی اینترنت و نام عمومی نوعی برنامه آوایی است که توسط کاربران معمولاً بر روی یک پخشکننده موسیقی دیجیتال و عموماً یک آیپاد به شکل یک فایل صوتی ساخته شده، با استفاده از اینترنت بر روی رایانه های خانگی و یا پخشکننده های دیجیتال پیاده می شود.
کارکردهای پادکست در اینترنت اینترنت نسبت به رسانه های دیگر مدت زمان کمتری برای ورود و رشد در ایران طی کرد و حتی اگر از لحاظ شاخص هایی چون سرعت و دستگاه کامپیوتر با کشورهای پیشرفته تفاوتی فاحش داشته باشد، به لحاظ محتوایی و سرعت ِ استفاده از کارایی های این وسیله به خصوص در سطح شخصی و فردی، حضوری چشمگیر دارد.
(مککوئیل؛1997،60) پادکست با توجه به ویژگی هایی که در ذیل عنوان میشود، ضمن تأکید بر «مخاطب فعال» که خود میتواند تولید کننده نیز باشد، شنونده صدا را از مخاطب خطابی به مراجعهای تبدیل کرده است: پادکستینگ بر خلاف سایر روش های ارائه محتوای صوتی که به روش Push Technology کار میکنند، بر مبنای روش Pull Technology است.