خلاصه ماشینی:
"نویسندگان محترمی که در حوزههای علمیه قم و مشهد حضور دارند و کتاب مینویسند و یا سخنرانی میکنند، این سخنرانیها و نوشتهها به پاکستان و افغانستان میرود و چقدر این سخنرانیها در کشورهای دیگر علیه شیعه به آتشافروزی مبدل میشود و چقدر مسلمانان جان خود را از دست دادهاند.
فرق بین شیعه و سنی فقط در این است که شیعه به حکم طبیعت اقلیت خود بیشتر استفاده میکند و الا آن چیزهایی که ما درباره تقیه قبول داریم، دانشمندان بزرگ اهلسنت هم قبول دارند.
اگر نکاح خارجی باطل بوده است که به علی(علیهالسلام) بیادبی میکرده است، یعنی شیعه با آن اعتقادی که به امامت دارد، جرأت نمیکند که بگوید این نکاح باطل بوده است؟ نزدیکی امام چهارم با این خانم حرام بوده است.
آیا کسی میتواند این اعتقاد را داشته باشد؟ یا درباره امکلثوم میتوانیم بگوییم امکلثوم به طور غیرمشروع با شوهر آمیزش کرد ولی حضرت علی(علیهالسلام) به خاطر ترس مجبور شد که دخترش را به او بدهد؟ ما و شما حاظر میشویم که دختر خود را به خاطر ترس به کسی بدهیم و بفهمیم که نکاح باطل است؟ کمی بیشتر در تاریخ فکر کنیم.
اما در کشورهای اسلامی، حتی در عراق و بحرین و لبنان که اکثریت شیعه است، این حقی که شیعه در افغانستان گرفته است به مراتب بیشتر از آن مقداری است که آنها دارند.
بهترین راه این است که کوشش و برنامهریزی کنیم که مذهب شیعه مثل مذهب حنفی در چند کشور اسلامی رسمیت پیدا کند.
اگر مذهب شیعه در افغانستان رسمی نمیشد، امکان نداشت در تلویزیون به این شکل شعائر مذهبی ما پخش شود و یا کسی نسبت به ما محبت پیدا کند."