چکیده:
با ژرف نگری در منابع فرق اسلامی و روایات پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله)، به این نتیجه می رسیم که بهترین و محکم ترین نقطه وحدت اسلامی قرآن و عترت است.
نوشتار حاضر با توجه به اهمیت موضوع وحدت اسلامی به محورهای مختلف آن پرداخته و عوامل اتفاق و اتحاد و اسباب افتراق براساس نگرش علامه شیخ شرف الدین مورد بررسی قرار گرفته است.
این مقاله به چند گفتار تقسیم می شود: گفتار اول مشتمل بر مفهوم و مصداق قرآن، عترت، اهل بیت(علیهم السلام) و وحدت است. در گفتار دوم به اهمیت و ضرورت وحدت پرداخته شده و در گفتار سوم راهکارهای وحدت که تمسک به قرآن و عترت می باشد ترسیم شده است. در گفتار چهارم چگونگی تمسک به قرآن و عترت اشاره شده و در گفتار پنجم دلایل برتری مذهب اهل بیت(علیهم السلام) بیان شده است.
Having investigated in the origins of Islamic sects and the narrations of The Holy Prophet (s.a.a.s)، we can come to the conclusion that the best way and the firmest point of Islamic unity are Quran and 'Etrat.
The present study considering the importance of Islamic unity has worked on the different axes of Islamic unity and the elements which have caused the convergence and divergence of ideas based on the thoughts of "Allamah Sheikh Sharafeddin". The essay includes five chapters: The first chapter accounts for the concept of Quran and it's applicability، 'Etrat، Ahle-Beit (a) and unity. The second chapter discusses the importance and necessity of unity among Muslims (Shiites & Sunnites). Resorting to Quran and 'Etrat are the unification procedures which have been discussed in the third chapter. In chapter four the howness of resorting to Quran and 'Etrat is referred to، and finally in the last chpter the reasons of priority of Ahle-Beit's religious school (i.e.، Shi'ism) have been stipulated
خلاصه ماشینی:
ابنمنظور(م711ق) عترت را همان اهلبيت قرار داده است و حديث ثقلين را دليل بر مدعاي خود آورده است كه رسول خدا(صلياللهعليهوآله) فرمود: «اني تارك فيكم الثقلين كتاب الله وعترتي اهلبيتي.
بنابراين مودت و محبت اهلبيت(عليهمالسلام) يكي از نكات مشترك بين شيعه و اهلسنت است و اين نقطه عطفي براي وحدت مسلمانان ميباشد.
آيات فراواني دال بر اين مطلب است؛ چنانكه علامه شرفالدين در كتاب ارزشمند المراجعات حدود پنجاه و چهار آيه را آورده و به آنها بر تمسك اهلبيت(عليهمالسلام) استدلال نموده است.
ابوبكر حضرمي در كتاب رشفة الصاري گفته است: آنچه اكثريت علما گفتهاند و بزرگان ائمه به صورت قطع برگزيدهاند و براهين بر آن اقامه شده و دلايل فراواني بر آن دلالت ميكند اين است كه مقصود از اهلبيت در آيه، علي، فاطمه و دو فرزندان آنان است و اختصاص آيه به آنان از جانب پيامبر خدا(صلياللهعليهوآله) جز به امر الهي و وحي آسماني نبوده است.
53 با وجود اختلاف مذاهب، همه گفتهاند كه اين آيه در شأن اهلبيت(عليهمالسلام) نازل شده است.
از آيات و روايات ثابت ميشود كه بعد از رسول خدا(صلياللهعليهوآله) كسي جز عترت معصوم نيست و بنابراين مصداق آيه عترت پاك است.
در اين مطلب ترديدي نيست و از روايات معتبر و متواتر ثابت ميشود كه، ارتباط فاطمه، علي، حسن و حسين(عليهمالسلام) با رسول خدا(صلياللهعليهوآله) از همه بيشتر و محكمتر بوده است.