چکیده:
در این مقاله، پس از توضیح واژه «سیره» یادآوری شده است که : «سیره» ناظر به نوع و کیفیت حوادث
تاریخی است و تفاوتهایی با «تاریخ» و «مغازی» دارد و سپس اهدافی که در تحلیل مباحث سیره میباشد، مورد
توجه قرار گرفته است و همچنان به اهمیت و نقش اساسی آن در فهم و آگاهی از فرهنگ اصیل اسلام، اشاره شده
است، و ادعا کردهایم که بدون تحلیل و تبیین سیره، فهمیدن معارف اسلامی، محال است. آنگاه برای این مدعا از
منابع قرآن، تاریخ وحدیث استفاده کردهایم .
خلاصه ماشینی:
ج) اصطلاح سیره : گرچه مفهوم و معنای سیره همانست که نگاشتیم و یادآوری شد، استعمال اصطلاحی آن نیز به همان معنااست ولی به عنوان مصداق کامل وشاخص،ایناصطلاح،درباره حضرت رسول اکرم - ص - به کار برده شده و تحت عنوان سیرةالنبویة یا سیره نبوی مخصوص سیره و روش زندگانی آن حضرت قرار گرفته است و عبارات نهج البلاغه داستان خالدبن عبدالله قسری به نقل از الاغانی بیانگر این واقیت هستند که ملاحظه نمودید .
پطرس بستانی میگوید «سیر جمع سیره است و از جهت ریشه لغوی به معنای طریقه و روش، (به طور مطلق) میباشد آنگاه این واژه درباره گزارشهای احوال بشر و سپس در مورد شرح احوال پیغمبر اسلام - ص - و روش و رفتار و شیمه او مورد استعمال قرار گرفت(بستانی - دایرةالمعارف، ج 10، ص 73) که کتاب سیره به معنای کتاب زندگانی و روش و سنت پیامبر اسلام - ص - مصطلح شد و امروز گاهی محققین و دانشمندان، برای سایر پیشوایان معصوم - ع - نیز با همین عنوان تحقیق میکنند و سیره علوی -ع- یا سیره فاطمی -ع- مینویسند : امید است این کار به گونه صحیح و به صورت گروهی انجام شود و در اختیار عموم انسانها قرار گیرد که یکی از بزرگترین خدمتها برای بشریت و راه و طریق رشد بعد انسانی انسانها است.
طریحی مینویسد: کتب السیر: سیر جمع سیره است و سیره یعنی طریقه، زیرا احکامی که در این کتابها درج شده است، از طریقه، رفتار، شیوه و سنت رسول خدا -ص- حکایت میکنند و آنچه را که از روش آن حضرت استفاده کردهاند نقل نمودهاند.