خلاصه ماشینی:
"از جمله دیگر نکاتی که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است،شناسایی و بحث مختصر کاستیهای معرفتشناختی و تقلیلگراییهایی است حاصل نگرشهای سیاسی به تاریخ که باوجود تفاوتهایی در نحوه بیان مطلب،هم بر مورخ-منتقدی چون آدمیت چیره بوده و هم بر نوع روشی که خواهان نقدش بود.
گذشته از این موارد،فیروز کاظمزاده دو مورد دیگر از آثار نفوذ غرب بر تاریخنگاری ایران که اینبار«کاملا مثبت»تلقی شده است را نیز برمیشمرد:نفوذی که مورخان را واداشته است تا در انتخاب مضامین تحقیق دقت بیشتر به کار برند و آنها را با تکنیکهای مدرن تحقیق تاریخی آشنا ساخته است.
32 راهحلهایی که آدمیت برای سروسامان دادن به وضعیت تاریخنگاری ایران پیشنهاد میدهد نیز به قرار زیر است: «پایهء تاریخنویسی جدید را همان تاریخ تحلیلی و جامعهشناسی تاریخ و تفکر تاریخی تشکیل میدهد.
بنگرید به فریدون آدمیت،امیرکبیر و ایران،یا ورقی از تاریخ سیاسی ایران،ج 1،3 ج تهران،42-3231(چ 3 در یک مجلد و اصلاحات، تهران:انتشارات خوارزمی،8431) (4)-برای آگاهی از آثاری که به زبان فارسی که در این دوره در زمینه تاریخنگاری منتشر شده است.
57-72 برای آگاهی از یک بررسی مستند از آثار تاریخی منتشر شده در ایران سالهای دهه 0631 بنگرید به Abbas Amanat,"The study of History in Post-Revolutionary Iran: Z Nostalgia or Historical Awareness?"Iranian Studies.
از دیگر آثار او میتوان به کتب زیر اشاره کرد (به تصویر صفحه مراجعه شود) (13)-در مورد این فتوا و اصولا آنکه واقعا صادر شده بود یا خیر بحث بسیار است.
اصول مطالعه(چ 2،بینا،(تهران)،نشر پکا،بیتا 07531؟)که نوعی کتابشناسی است را نیز میتوان به عنوان نمونهای دیگر در این زمینه مورد توجه قرار داد."