خلاصه ماشینی:
"در شمار این سیاستگذاران،بسیاری از سیاستمداران از ایالتهای مرزی هستند که برقراری امنیت در مرز مشترک آمریکا و مکزیک را در صدر دستور کار خود گذاشتهاند؛هواداران آزادیهای فردی مانند تد گالن کارپنتر (Ted Galen Carpenter) از اعضای مؤسسهء «کاتو»که دخالتهای آمریکا در دیگر کشورها را باری بر دوش مالیات دهندگان و برخلاف آزادیهای مدنی میدانند؛و پوپولیستهایی اقتصادی از ایالتهایی چون کارولینای جنوبی و«میدوست علیا»که در آنها صنایع سخت زیر فشار بازارهای ارزان در آن سوی دریاها است.
ولی کارشناسان میگویند که این گروه از سیاستگذاران از ویلسونیهای هم حزب خود متفاوتند زیرا از قدرت آمریکا بیشتر برای حفظ منافع ایالات متحده بهره میگیرند تا تقویت و گسترش دموکراسی.
انزواگرایان میانهرو هوادار چیزی هستند که والتر راسل مید از اعضای شورای روابط خارجی و همکار ارشد هنری کیسینجر در زمینهء سیاست خارجی،آنرا گرایش جکسونی در سیاست خارجی آمریکا خوانده است؛گرایشی که هدفش«جلوگیری از رویدادهای ناگوار در خاک ایالات متحده آمریکا است».
این دسته از اندیشمندان در زمینهء سیاست خارجی که بین المللگرایان هوادار رفاه اجتماعی ("Social wel- fare"internationalists) نیز خوانده میشوند،مانند دیگر بین المللگرایان،میگویند که ایالات متحده باید نقشی پویا در شکلدهی به رویدادهای جهان بازی کند؛ هرچند بهترین نقش برای ایالات متحده را پرچمداری و پیشوایی در زمینهء پرداختن به مسائلی فراملی چون ریشهکنی فقر و جلوگیری از گسترش بیماریها میدانند.
هواداران سیاست خارجی اخلاقی بیشتر بر این باورند که این رهیافت،با موقعیت ایالات متحده بعنوان @بین المللگرایان سنتی برای یافتن منافع مشترک با دیگر ملتها تلاش میکنند،بیتوجه به اینکه نظام سیاسی آنها دموکراتیک است یا نه."