چکیده:
یکی از موارد مهم دستور کار اجلاس سران تهران،بحث و بررسی پیرامون مسایل مربوط به امنیت صلح و ثبات و وضعیت نظامی بود.از دستاوردهای مهم اجلاس یاد شده، این توافق بود که باکو به عنوان میزبان بعدی نشست سران،با استفاده از سه طرح موجود و طرحهای احتمالی آتی،پیش نویس یک موافقتنامه پنج جانبه را آماده نماید تا مینای مذاکرات جمعی قرار گیرد.شایان ذکر است که دریای خزر و منطقه بسیار مهم پیرامون آن، منطقه حساسی است که هم میتواند فرصتی برای کشورهای ساحلی برای بسط همکاریهای دو و چندجانبه تلقی شود و هم به کانونی احتمالی برای بحرانهای فزاینده در آینده مبدل گردد.مقاله زیر ابعاد گوناگون رژیم حقوقی و نگرشهای اقتصادی و امنیتی نسبت به دریای خزر را مورد مطاله قرار میدهد.
خلاصه ماشینی:
"افزایش تعداد کشورهای ساحلی دریای خزر از دو کشور به پنج کشور،باب
کشورهای ساحلی واجد اهمیت است ولی این اهمیت برای همه کشورها به یک میزان و
باید توجه داشت که این امر برای سه کشور دیگر نیز مصداق دارد و کاملا حیاتی است
واقعیت امر این است که در حال حاضر در دریای خزر تجهیزات و شناورهای
نظامی منجر به رقابتهای تسلیحاتی خواهد شد و از این زاویه علاوهبر سوق دادن دریای خزر به
درست است که مسایل انرژی و اقتصادی خزر بسیار مهم هستند ولی از میان مسایل نظامی-
دریای خزر شاهرگ حیاتی کشورهای ساحلی است و هرگونه
البته هیچ یک از کشورهای ساحلی دریای خزر نه تنها تمایل رسمی خود
کنوانسیون رژیم حقوقی بر مواردی مانند:«لزوم استفاده از دریای خزر برای مقاصد صلح
ساحلی دریای خزر بر آن توافق دارند این است که براساس اصول منشور ملل متحد و
شناورهای کشورهای ثالث تحت هر عنوان در دریای خزر ممنوع است.
آنها برای تجاوز و یا دیگر اقدامات نظامی-امنیتی علیه کشورهای عضو این موافقتنامه
مشخص میتواند این باشد که تعداد نیروهای نظامی موجود در دریای خزر به
تشریک مساعی کشورهای ساحلی دریای خزر برای مبارزه با تروریسم و
یافته،گروهها و شبکههای آن از دیگر ضرورتهای کشورهای ساحلی دریای خزر است که
برگزاری مانور یا تمرینهای نظامی خود در دریای خزر را در اختیار سایر طرفها قرار دهند.
این نقش در مورد ایران در و روسیه کمتر است و وجود منابع بسیار غنی نفت و گاز این دو کشور
6. مهمترین مسایلی که در حال حاضر در دستور کار مذاکرات کشورهای ساحلی دریای خزر قرار"