چکیده:
همسویی و همکاری کلی ایران در اردوگاه غرب و لزوم پیروی از سیاستهای منطقه ای و جهانی این اردوگاه از دلایل شناسایی دو فاکتو (موقت) اسرائیل از سوی ایران باشد. هر چند زیر فشار روحانیت، ایران این رابطه را برای یک مدت کوتاه در سال 1330 قطع کرد، اما رفتارهای دوگانه و بی سیاستیهای دولتهای غربی، ایرانیان را آزرده خاطر ساخت.
خلاصه ماشینی:
"92 حدود یک هفته بعد در شمارهء مورخ سوم ژوئیه 1591(21 تیر)روزنامهء عراقی«النصر» خبری با این عنوان چاپ شد:«آیا ایران نمایندهء خود را از تلآویو خواهد ساخت؟»و در ادامهء آن نوشته شده بود:«از منبع موثقی خبر یافتهایم که دولت ایران در نظر دارد آقای صفینیا،نمایندهء سیاسی خود در تلآویو را که پس از شناسایی اسرائیل به آنجا فرستاده بود،فراخواند تا روابط میان ایران و دولتهای اسلامی و عرب محکمتر شود و در موقعی که دولت ایران ناچار از مراجعه به شورای امنیت[دربارهء اختلاف با دولت انگلیس بهخاطر ملی شدن نفت] باشد،موافقین بیشتری به دست آورد.
وزیر مختار ایران در ادامهء نامهء فوق،شرحی از نحوهء رفتار مقامات اسرائیلی با اتباع ایران میدهد:«ادعایی که سفارت اسرائیل در ترکیه در مذاکره با سفیر ایران مقیم ترکیه،مورخ هشتم اسفند در باب وجود شرایطی برای بازگشت فراریان از فلسطین به خاک اسرائیل نموده،شامل اتباع ایران نمیشود و فقط مربوط به اعراب فلسطینی میباشد و سابقهء امر هم چنین نشان میدهد که در باب بازگشت اتباع ایران که در آنجا دارای ملک و کسب و کار و علاقه بودهاند،چنین شرطی نشده بود،زیرا اتباع ما در فلسطین همیشه بین طرفین متخاصم جنبهء بیطرفی خود را حفظ کرده و به یکی از دو دسته برعلیه طرف دیگر،نپیوستهاند و تا این تاریخ هم اغلب اتباع ایران که در موقع جنگ فلسطین از آنجا متواری و در ظرف دو سال اخیر به فلسطین یعنی قسمت متعرضی یهود بازگشتهاند،در موقع ورود آنان نه شرطی با آنها شده و نه گواهینامهای مبنی بر اثبات اینکه فرار آنها جهت همکاری با دشمنان اسرائیل نبوده،از آنها خواسته شده است»."