چکیده:
«به نظر اکثر کسانی که در حال حاضر در قسمت تحریریهء مطبوعات و سایر رسانههای[جمعی]کشور مشغول کار هستند موفقیت حرفهای چندان رابطهای با تحصیلات و آموزش روزنامهنگاری ندارد و داشتن استعداد ذاتی و تجربهء کاری مهمتر از آموزش روزنامهنگاری است.درعینحال این افراد به مرجعیت تحصیلکردگان روزنامهنگاری اعتقاد دارند و 54 درصد آنان با یک دید مثبت به اینگونه تحصیل کردگان نگاه میکنند». این چکیدهای از نتایج دو سال تحقیق دکت محسنیانراد استاد علوم ارتباطات و محقق مسائل مطبوعاتی کشور است که گزارش مشروح آن به وسیلهء وی در«دومین کنفرانس یافتههای تحقیقات مطبوعاتی»ارائه شد.موضوع این کنفرانس،که روز سوم بهمنماه از سوی مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران تشکیل شد، بررسی آموزش روزنامهنگاری در ایران بود.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) دومین سمینار یافتههای تحقیقات مطبوعاتی پنج ضعف اساسی در نظام آموزش روزنامهنگاری تاج محمد کاظمی اشاره «به نظر اکثر کسانی که در حال حاضر در قسمت تحریریهء مطبوعات و سایر رسانههای[جمعی]کشور مشغول کار هستند موفقیت حرفهای چندان رابطهای با تحصیلات و آموزش روزنامهنگاری ندارد و داشتن استعداد ذاتی و تجربهء کاری مهمتر از آموزش روزنامهنگاری است.
ارائه نتایج تحقیق پس از آن،دکتر محسنیانراد به ارائهء گزارش مربوط به تحقیق دوسالهء خود در زمینهء آموزش روزنامهنگاران و متون آموزش روزنامهنگاری پرداخت و گفت:در این تحقیق از دو هزار و 541 نفر از نیروهایی که به نحوی به کار روزنامهنگاری اشتغال دارند نظرخواهی شد،با 513 روزنامهنگار مصاحبه به عمل آمد و محتوای کلیهء کتابها،متون و جزوههای مربوط به آموزش روزنامهنگاری در 04 سال گذشته تحلیل شد.
دکتر محسنیانراد در پایان گزارش خود به سهم انتقاد روزنامهنگاران از وضعیت خود و همکاران،محصول کار،عوامل مدیریت و بازخورد اشاره کرد و پایین بودن پایگاه اجتماعی روزنامهنگاران،کمی تخصص، خودسانسوری،بیحوصلگی،تأثیرپذیری، سطحینگری،فقدان امنیت شغلی،اعمال سلیقه،نبود رقابت سالم،فقدان سندیکای حرفهای،بیصلاحیتی مدیران مطبوعات دولتی و عدم دسترسی به منابع جهانی را از مهمترین موارد مورد انتقاد روزنامهنگاران ذکر کرد و افزود:محصول آموزش روزنامهنگاران در کشور نیاز به بستری دارد که اگر آماده نشود ممکن است حتی نیروهای حاضر را نیز به هرز ببرد.
آموزش روزنامهنگاری در چین «زویانگ»،روزنامهنگار چینی و مسؤول هماهنگی تحریریهء روزنامه چاینادیلی China Daily سخنران بعدی این کنفرانس بود که به تشریح محتوای روزنامههای چینی و شیوهء آموزشی روزنامهنگاری در کشور خود پرداخت و گفت:تا قبل از شروع اصلاحات اقتصادی در چین در سال 7791(6531)روزنامههای چینی به جای گزارشهای تحقیقی بیشتر به چاپ تفسیر و مقالههای ادبی میپرداختند و به جای اینکه بگویند که چه اتفاقی دارد میافتد میگفتند چگونه باید باشد."