خلاصه ماشینی:
"گرچه موضوع فیلم یادآور زیر نور ماه ساختهء میرکریمی است و از برخی جهات هم سکوت برهها و دیوانهای از قفس پرید را یادآوری میکند اما فضای آبسترهء فیلم،میزانسهای سنجیده،بازیهای خوب و بهویژه بازی امین تارخ در نقش دکتر و افشین هاشمی در نقش یکی از بیماران،این فیلم را به اثری جدی تبدیل کرده که حتی لحن سفارشیاش هم آزاردهنده نیست.
خب وقتی جشنوارهای بهترین فیلمی را که با حالو هوای معناگرایانه ساخته شده در همان سانس اول خرج میکند،میخواهد یادآور شود که قرار است فضای حاکم بر سینمای این دوره،از همین جنس باشد.
اجرای دشوار برخی صحنههای تعقیبی،طراحی صحنهء بدیع و عجیبوغریب و فیلمبرداری درخشان آنکه توسط خود فیلمساز انجام شده از امتیازات این فیلم است، اما مجموعهء آن به ویژه در بازیهای ناشیانه،چندان متقاعدکننده از کار درنیامده است.
چهکسی با دیدن این فیلم ابتدایی عاشق سرزمین پدریاش خواهد شد؟ روز برمیآید دومین ساختهء بیژن میرباقری براساس داستان دوشیزه و مرگ که پولانسکی پیشتر براساس آن فیلمی به همین نام ساخته،اگرچه از نظر کیفیت فنی، بهویژه در مرحلهء تبدیل آن از ویدئو به کپی 35 مشکلاتی دارد اما به عنوان یک فیلم تجربهگرا با سه بازیگر اصلی و یک بازیگر فرعی و یک لوکیشن ثابت،در ظاهر به یک تلهتئاتر شبیه است.
از میان این چند فیلم که فکر میکنم به عنوان فیلم کودک و نوجوان ساخته شدهاند،تنها قفلساز ساختهء دوست عزیزم غلامرضا رمضانی را دیدم که فیلم پیشین او حیات در یکیدو سال گذشته از موفقترین فیلمهای ایرانی در فراسوی مرزها بوده است."