چکیده:
یز الزامات ناشی از واقعیات و الزامات عملی میداند و معتقد است که این جوامع در عمل دریافتهاند تمامی کنشگرها باید در ادارهء شهر،مشارکت یابند. فصلنامهء جستارهای شهرسازی در پی پرداختن به موضوع حکمروایی شهری، میزگردی را با حضور ناصر برکپور پژوهشگر و مدرس برنامهریزی شهری؛ غلامرضا کاظمیان،پژوهشگر و مدرس مدیریت و برنامهریزی شهری و جواد مهدیزاده پژوهشگر مطالعات شهری برگزار کرد.در این میزگرد مفهوم کلی حکمروایی شهی،مبانی نظری آن، ضرورت شکلگیری آن در ایران،موانع و مشکلات انطباق پیشرو در کشور و بسترها و زمینههای موجود،مورد بررسی و گفتوگو قرار گرفت که از نظرتان میگذرد.
خلاصه ماشینی:
"باید دید که آیا ساختارهای نهادی و قانونی برای محافظت شهروندان از تعرض نهادهای رسمی وجود دارد؟عملکردشان چگونه بوده است؟انتخاب مدیران شهری تا چه میزان قانونی بوده است؟سؤال من این است که به نظر شما حکمروایی براساس سه مفهوم نهاد،ساختار و سازمان در کدامیک از این سه مفهوم میگنجد؟ حکمروایی،نهاد است یا ساختار یا سازمان،یا در هرسه آنها تعریف میشود؟اگر بپذیریم که نهادها شکلدهندهء ساختارها هستند و هردو متناسب با اهداف و نیازهایشان،سازمانهای مربوط و لازم را ایجاد میکنند.
در فرانسه،قوانین وضعی است -چون این کشور پس از انقلاب صنعتی میخواست به سرعت خود را به انگلستان برساند-اما این قوانین وضعی به روش جمهوری شکل گرفتهاند؛نه به شکل صنعگرایانه یا از بالا،در حال حاضر هر چند وضع قوانین در فرانسه تا حدودی دیوانسالارانه است اما مردم به علت وجود جمهوری شفاف،به محض اینکه احساس کنند که قانونی دارد به انحراف کشیده میشود و دیگر در جهت منافع جمهوری،حرکت نمیکند به اصلاح آن میپردازند.
برای پیاده کردن حکمروایی در ایران باید دید که چه ضرورتی برای ایجاد آن وجود دارد و مداخله باید از کدام سطح آغاز شود؟آیا ابتدا باید اصلاحات نهادی انجام دهیم یا فرهنگسازی کنیم یا قانون بنویسیم؟ ناصر برکپور:همانگونه که گفته شد؛اگر مدیریت یا حکومتی که در شهر شکل میگیرد،فرایند تعامل، همکاری و مشارکت را ایجاد کند،به نسبت برقراری ویژگیها و خصوصیات حکومت شهری مانند مشارکت،مسؤولیتپذیری و...
یعنی دیگر تنها اقتدار ناشی از دموکراسی مشارکتی میتواند اگر شهر تهران را به عنوان آیینهء تمامنمای شهرهای بزرگ ایران در نظر بگیرید،تحولات، گسترش شهرنشینی و مشکلاتی مانند آلودگی،ترافیک و معضلات دیگر نشان میدهد که ما به بنبست رسیدهایم و ادامهء این روند، چیزی جز تنزل شدید کیفیت زندگی در محیطهای شهری را دربرنخواهد داشت."